Pietro MarchettiPietro Marchetti (Padua, 1589 – aldaar, 16 april 1673) was hoogleraar anatomie en chirurgie aan de universiteit van Padua, gelegen in de republiek Venetië. Zijn naam in het Latijn was Petrus de Marchettis. LevensloopMarchetti studeerde geneeskunde aan de universiteit van Padua, zijn geboortestad. Hij had er praktijk en bleef verbonden aan de universiteit omwille van zijn chirurgische kennis. Hij verwierf de leerstoel chirurgie. In 1651 verwierf hij de leerstoel anatomie, die hij in 1662 omruilde voor deze van chirurgie.[1] Tot zijn 80e verjaardag onderwees hij chirurgie (1669). Marchetti beschreef voor het eerst laattijdige botletsels ten gevolge van beschadiging door vuurwapens. Hij verwierf faam door twee nieuwe types van operaties.[2] De eerste was een operatie voor leverabces. Een tweede was schedeltrepanatie voor epilepsie ten gevolge van een hoofdtrauma. Zijn beide zonen werden hoogleraar chirurgie en anatomie in Padua. Hij gaf zijn leerstoel door aan zijn jongste zoon Antonio Marchetti op het moment van zijn emeritaat (1669). Zijn oudere zoon Domenico Marchetti volgde eerder al professor Johann Vesling op (1649). Samen met zijn zoon Pietro kreeg Domenico Marchetti een praalgraf in de Basilica di Sant’Antonio in Padua. Zijn zoon en opvolger Antonio had dit geregeld.[3] WerkenEnkele gepubliceerde werken van Pietro Marchetti zijn:
Bronnen, noten en/of referenties
Zie de categorie Pietro Marchetti (physician) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|