De Pierce-expansie of Pierce-ontwikkeling van een reëel getal in het interval is de unieke, stijgende rij van positieve gehele getallen waarvoor geldt:
met afwisselend positieve en negatieve termen. Ze is genoemd naar de wiskundige T.A. Pierce van de universiteit van Nebraska, die ze in 1929 formuleerde.[1]
Een Pierce-expansie van een getal is eindig dan en slechts dan als dat getal een rationaal getal is. Irrationale getallen hebben een oneindige Pierce-expansie.
Elke eindige of oneindige rij van stijgende positieve getallen is de Pierce-expansie van een reëel getal tussen 0 en 1.
Als de expansie wordt afgebroken bij de -de term is de fout ten hoogste gelijk aan de absolute waarde van de -de term en dus zeker kleiner dan de absolute waarde van de -de term.
De som van de oneven en van de even termen in de Pierce-expansie is respectievelijk een bovengrens en een ondergrens van het getal
Berekening
De Pierce-expansie kan men berekenen met het onderstaande algoritme:[2]
- Stel
- Bereken voor :
- Stop zodra
Daarrin is de entier van .
Voorbeeld
De Pierce-expansie van geeft achtereenvolgens:
De Pierce-expansie van 0,37 is dus (2, 3, 4, 8, 25), en inderdaad is:
Voorbeelden
- - rij A006283 in OEIS
- - rij A091831 in OEIS
- - rij A091846 in OEIS
- - rij A020725 in OEIS
De Pierce-expansie van is dus de reeks van natuurlijke getallen vanaf 2; en die van
- - de natuurlijke getallen.
Dit is de Pierce-expansie waarvan de termen het langzaamst kleiner worden. In het algemeen stijgen de getallen in een Pierce-expansie min of meer exponentieel.
Lengte van de Pierce-expansie
Het aantal elementen van de eindige Pierce-expansie van een rationaal getal is de lengte van de expansie, genoteerd als . is de grootste lengte van de Pierce-expansies van alle rationale getallen met :[3]
Verscheidene wiskundigen hielden zich bezig met de studie van de lengte van Pierce-expansies en van de verwante Engel-expansies, in het bijzonder met het bepalen van zo goed mogelijke boven- en ondergrenzen voor .
Shallit[2] bewees dat een bovengrens is van .
Paul Erdős en Shallit[4] gaven in 1991 een verbeterde asymptotische bovengrens, in grote-O-notatie:
waarin een willekeurig klein positief reëel getal is.
Vlado Kešelj[3] leidde in 1996 een nog betere bovengrens af:
Voor de asymptotische ondergrens van vond hij:
Hierin is de natuurlijke logaritme. Uit computerberekeningen bleek dat de bovengrens voor grote nog steeds een ruime overschatting is.
Zie ook
- Engel-expansie, analoog aan de Pierce-expansie maar met enkel positieve termen.
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Pierce, T. A. "On an Algorithm and Its Use in Approximating Roots of Polynomials." Amer. Math. Monthly 1929, vol. 36, blz. 523-525.
- ↑ a b J. O. Shallit, "Metric theory of Pierce expansions." Fibonacci Quarterly, februari 1986, vol. 24 nr. 1, blz. 22-40
- ↑ a b Vlado Keselj, "Length of Finite Pierce Series: Theoretical Analysis and Numerical Computations". Report CS-96-21, University of Waterloo, 10 september 1996
- ↑ P. Erdös, J.O. Shallit. "New bounds on the length of finite Pierce and Engel series." Journal de théorie des nombres de Bordeaux, 1991, vol. 3 nr. 1, blz. 43-53. DOI:10.5802/jtnb.41
|