Herreweghes authentieke en retorische aanpak van de barokmuziek kreeg veel bijval en in 1977 richtte hij in Parijs het ensemble La Chapelle Royale op, waarmee hij de muziek van de Franse Gouden Eeuw ten uitvoer bracht.
Van 1982 tot 2002 was hij artistiek directeur van het Festival de Saintes. In die periode creëerde hij verschillende ensembles, waarmee hij een repertoire lopende van de renaissance tot de hedendaagse muziek bracht. Zo was er het Ensemble Vocal Européen, gespecialiseerd in renaissancepolyfonie, en het Orchestre des Champs Élysées, opgericht in 1991 met de bedoeling het romantische en preromantische repertoire opnieuw te laten schitteren op originele instrumenten.
Op uitnodiging van de Accademia Chigiana te Siena en vanaf 2011 ook onder impuls van het Cultuurprogramma van de Europese Unie werkt Philippe Herreweghe samen met Collegium Vocale Gent actief aan de uitbouw van een groot symfonisch koor op Europees niveau.
Met al deze ensembles bouwde Philippe Herreweghe in de loop der jaren bij de labels Harmonia Mundi France, Virgin Classics en PentaTone een uitgebreide discografie op met meer dan 100 opnamen. Bij de werken die hij opnam bevinden zich onder andere de Lagrime di San Pietro van Lassus, de Matthäus-Passion van Bach, de integrale symfonieën van Beethoven en Schumann, Mahlers Lieder aus Des Knaben Wunderhorn, Bruckners Symfonie Nr. 5, Pierrot Lunaire van Schönberg en de Symphonie de Psaumes van Stravinsky. In 2010 startte een nieuw opnameproject waarbij Herreweghe zijn eigen label φ (PHI) oprichtte, met opnamen van onder meer de Vierde Symfonie van Mahler, cantates en de Mis in b-klein van Bach, het Officium Defunctorum van De Victoria, de Responsoria 1611 van Gesualdo, symfonieën van Mozart en Schubert en Die Schöpfung van Haydn.
Onderscheidingen
Omwille van zijn bijdrage aan de interpretatie van barokmuziek werd Philippe Herreweghe op verschillende plaatsen onderscheiden.