Sellers stamt uit een Engelse familie van acteurs, zowel zijn vader als zijn moeder speelden in een gezelschap dat werd geleid door zijn grootmoeder. Van moederszijde is hij van Joodse komaf. Sellers werd verwend, omdat zijn ouders eerder een doodgeboren kind hadden.
Na de Tweede Wereldoorlog, waarin Sellers diende bij de RAF, was hij een tijd actief in de muziek, met Spike Milligan en Harry Secombe. Met deze twee verzorgde hij een decennium lang bijna wekelijks bij de BBC het absurdistische radioprogramma The Goon Show, dat mateloos populair werd. Hij zong later onder andere een duet met Sophia Loren dat in Engeland de vierde plaats in de hitlijst bereikte. Solo haalde hij de hitlijsten met een cover van A Hard Day's Night van The Beatles.
Begin jaren vijftig speelde hij kleine rollen in diverse films. Zijn eerste succes was in 1959 met zijn rol als vakbondsman in I'm All Right Jack. In de jaren zestig vierde Sellers zijn grootste successen met The Pink Panther, maar ook in Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb (waarvoor hij zijn eerste Oscarnominatie kreeg, maar hem niet won), What's New, Pussycat en Casino Royale. In 1975 tot 1978 zouden nog drie vervolgfilms in de serie Pink Panther worden gemaakt.
In 1979 speelde Sellers de hoofdrol in Being There. Nadat Sellers het boek waarop die film gebaseerd is las, had hij er alles voor over om die film te maken. Het leverde hem z'n tweede Oscarnominatie op. Wederom won hij hem niet: de Oscar ging dat jaar naar Dustin Hoffman voor zijn rol in Kramer vs. Kramer. Sellers laatste film, The Fiendish Plot of Dr. Fu Manchu kwam kort na zijn dood in 1980 uit en flopte. Blake Edwards zou na Sellers' dood nog drie Pink Panther-films uitbrengen: Trail of the Pink Panther, gemaakt met overgebleven materiaal uit de vorige films, Curse of the Pink Panther, dat draait om de vermissing van Sellers' personage Clouseau en Son of the Pink Panther, waarin Clouseaus zoon centraal staat.
Sellers speelde in 1969 onder regie van Joseph McGrath in de film The Magic Christian. Een andere hoofdrol in die film was weggelegd voor Ringo Starr van the Beatles. De twee waren bevriend, Starr had rond 20 augustus 1968[1] een tape voor Sellers opgenomen met grotendeels mono-mixes van materiaal uit de opnamesessies van the White Album.[2]
Sellers was viermaal getrouwd, met Anne Howe, Britt Ekland, Miranda Quarry en Lynne Frederick. Van die laatste wilde hij ironisch genoeg op de dag van overlijden gaan scheiden. Peter Sellers overleed op 54-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hartaanval.
Hij weigerde de hoofdrol in Blake Edwards' 10, waarop Dudley Moore die zou spelen.
Sellers stond als eerste man op de omslag van Playboy, in het aprilnummer van 1964.[4]
Hoewel Sellers veel succes en bekendheid kreeg met de Pink Panther-films vond hij zelf de jaren tijdens The Goon Show de mooiste periode uit zijn leven.
Filmografie
The Black Rose (1950) - Stem van Alfonso Bedoya (Stem, niet op aftiteling)
Let's Go Crazy (1951) - Groucho/Giuseppe/Cedric/Izzy/Gozzunk/Crystal Jollibottom