Pelargoniumroest

Pelargoniumroest
Pelargoniumroest
Taxonomische indeling
Rijk:Fungi (Schimmels)
Stam:Basidiomycota
Klasse:Pucciniomycetes
Orde:Pucciniales
Familie:Pucciniaceae
Geslacht:Puccinia
Soort
Puccinia pelargonii-zonalis
Doidge (1926)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Pelargoniumroest op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Schimmels

De pelargoniumroest (Puccinia pelargonii-zonalis) is een autoecische roest die behoort tot de familie Pucciniaceae. De schimmel is een biotrofe parasiet. Hij infecteert planten die tot het geslacht Pelargonium behoren.

Kenmerken

Van de pelargoniumroest zijn alleen uredinia en telia bekend. De uredinia komen voor in bruine kringen, terwijl de telia donkerder van kleur zijn. Ze zitten op de onderzijde van het blad. De 21-29 × 18-24 μm grote urediniosporen hebben twee equatoriale kiemporen. De wand is bezet met fijne stekels. De teliosporen zijn 40,0-45,4 × 19,0-23,0 μm groot. Ze hebben een gladde wand, die aan de zijkanten 1,8 μm dik is en aan de bovenkant 3,2 μm.

Verspreiding

De pelargoniumroest is bekend uit Europa, Noord-Amerika, Australië en Nieuw-Zeeland.[1] In Nederland komt de roestschimmel uiterst zeldzaam voor.

Foto's

  • Aangetaste plant
    Aangetaste plant
  • Uredinia
    Uredinia
  • Telia
    Telia
  • Urediniosporen (1-cellig) en teliosporen (2-cellig)
    Urediniosporen (1-cellig) en teliosporen (2-cellig)
Zie de categorie Puccinia pelargonii-zonalis van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.