Papilbraamroest
De papilbraamroest (Phragmidium bulbosum) is een roestschimmel in de familie Phragmidiaceae. Hij komt voor op verschillende soorten braam.[2] KenmerkenHerkenning is lastig doordat een combinatie van kenmerken van diverse stadia de meeste zekerheid levert, terwijl deze stadia niet gelijktijdig optreden.[2] De 25–30 μm grote spermogonia ontstaan in kleine groepen onder de cuticula aan de bovenzijde van aangetaste bladeren. De oranje, ronde aecia zitten op de achterkant van het blad en zijn tot 1 mm in diameter. Ze hebben parafysen. De bolvormige tot breed ellipsvormige aeciosporen zijn 17-21 μm in diameter. De kleurloze, 1,5-2 μm dikke wand is spaarzaam bezet met platte wratten, die een diameter tot 3 μm hebben.[2] De gele uredinia zitten op de achterkant van het blad en hebben gebogen, cilindrische, 40-60 × 8-13 μm grote parafysen. De omgekeerd eivormige tot ellipsvormige urediniosporen zijn hyaliene en hebben stekels die 1 tot 2 µm uiteen staan. De sporenmaat is 19–24 × 16–18 μm. Ze hebben 2-5 kiemporen. De zwarte telia bevatten meercellige (4 tot 7 cellen) teliosporen, waarbij meer dan 5-cellige sporen regelmatig voorkomen.[2] Op de top van de teliospore zit een tot 13 (–19) µm lange en 5-7 µm brede spits (apiculus). De teliosporen meten zonder de spits:
VerspreidingDe schimmel komt voor in Europa en Noord-Amerika.[3] In Nederland komt papilbraamroest vrij zeldzaam voor. Hij is niet bedreigd en staat niet op de rode lijst. WaardplantenDeze soort komt voor op:
Foto's
Bronnen, noten en/of referenties
|