Overwinningsmedaille (Verenigde Staten)De Overwinningsmedaille, (Engels: "Victory Medal") indertijd ook wel "Intergeallieerde Medaille 1914-1918" of, vanwege de tekst die in veel geallieerde landen op de keerzijde verscheen "Medaille van de Oorlog voor de Beschaving" genoemd, is de Amerikaanse versie van de Intergeallieerde Medaille die na de overwinning in de Eerste Wereldoorlog aan veteranen werd uitgereikt. Omdat na de Tweede Wereldoorlog een tweede Amerikaanse overwinningsmedaille werd ingesteld wordt de overwinningsmedaille uit 1919 tegenwoordig de "World War I Victory Medal" genoemd[1]. De medaille werd op ingesteld op 15 juli 1919 ingesteld door de departementen van Oorlog en van Marine. De medaille werd uitgereikt aan alle militairen die
Op het revers van kostuums werd ook een kleine knoopsgatversiering in de kleuren van het lint gedragen. Op rokkostuums droeg men een miniatuur, een verkleinde versie van de medaille aan een klein lint of een kleine ketting. Op uniformen werd een baton gedragen.
De Amerikaanse medailleDe ronde bronzen medaille werd door James Earle Fraser ontworpen. Op de voorzijde is een gevleugelde Godin van de Overwinning afgebeeld. Zij houdt een zwaard in de rechterhand. In de linkerhand houdt zij een schild. Op het hoofd draagt de godin een kroon of krans van het type dat we kennen van het Vrijheidsbeeld in de haven van New York. Op de keerzijde staat "THE GREAT WAR FOR CIVILIZATION" met rechts en links daarvan de namen van de bondgenoten in wat toen de "Great War" werd genoemd; rechts staan France, Italy, Serbia, Japan, Montenegro, Russia en Greece. links staan Great Britain, Belgium, Brazil, Portugal, Rumania en China. De medailles werden meestal niet uitgereikt maar per post aan de gerechtigden verstuurd. De medaille werd aan een lint in de kleuren van de regenboog op de linkerborst gedragen. Sterren op het lintMilitairen van het leger die wegens hun dapperheid in een dagorder (Citation) waren vermeld mochten een zilveren ster op het lint van hun Overwinningsmedaille dragen[2]. In 1932 werd deze "Silver Citation Star" een afzonderlijke onderscheiding. Wie de ster op het lint droeg mocht deze ruilen voor de aan een lint op de borst gedragen Silver Star. Militairen van de marine die wegens hun dapperheid in een dagorder (Citation) waren vermeld mochten ook een zilveren ster op het lint van hun Overwinningsmedaille dragen[2]. Navy Commendation Star Deze "Navy Commendation Star" mocht niet worden vervangen door een Silver Star. Op het baton mochten geen gespen worden aangebracht. In plaats daarvan werden kleine vijfpuntige bronzen sterren (of zilveren sterren die staan voor vijf bronzen sterren) gedragen. Voor iedere gevechtsgesp of dienstgesp mocht een ster worden aangebracht. Ook de combinatie van gespen en sterren op een en hetzelfde lint komt voor. Gespen op het lintVoor het leger waren de volgende 14 gevechtsgespen (Battle Clasps) voorzien;
Deze gespen lieten zien dat de gedecoreerde militair betrokken was geweest bij de gevechtsacties op die plaatsen. Voor het legendarisch geworden eerste gevecht tussen Amerikanen en Duitsers bij Château-Thierry op 18 juli 1918 is geen gesp voorzien. Voor dienst achter het front waren vijf dienstgespen, de "Army Service Clasps" voorzien.
Voor de marine waren de volgende zes gevechtsgespen (Battle Clasps) voorzien;
Voor de uitgevoerde taken, ook wanneer dat geen gevechtsopdrachten waren, werden zogenaamde "Navy Operational Clasps" uitgereikt. Deze 18 gespen werden op het lint gedragen. Ook voor het verwerven van deze gespen waren perioden en termijnen vastgelegd.
Bij het leger mocht een militair meerdere gespen naar keuze dragen. De marine beperkte het aantal toegestane gespen tot twee; een gesp voor een meegemaakt gevecht en een gesp voor een dienst. De medewerkers van het USMC en het USNMC kregen geen gevechtsgespen maar in plaats daarvan een bronzen Kruis van Malta die op het lint werd gespeld. Voor dienst achter het front waren vijf gespen, de "Navy Service Clasps" voorzien.
Illegale gespenOp sommige gespen worden illegale, dat wil zeggen op eigen initiatief gemaakte gespen aangetroffen. Wanneer veteranen ontevreden waren omdat juist hun wapenfeiten niet werden herdacht konden zij deze gespen bestellen. In de strijdkrachten konden dergelijke combinaties van medaille en gespen natuurlijk niet worden gedragen. Voor afgezwaaide veteranen was het pronken met dergelijke gespen wel mogelijk. Voorbeelden zijn:
Op de keerzijde van de gespen staat "FRANCE" terwijl de achterzijde van de officiële gespen vlak is. Literatuur
Bronnen, noten en/of referenties
|