Het Oceanisch kampioenschap voetbal onder 19 van 2016 was de 21e editie van het Oceanisch kampioenschap voetbal onder 19, een OFC-toernooi voor nationale ploegen van spelers onder de 19 jaar. Elf landen namen deel aan dit toernooi. Van die elf landen startten er vier in de voorronde, die van 21 tot en met 27 juni 2016 in Tonga werd gespeeld. Het toernooi stond overigens aanvankelijk van 19 tot en met 26 september 2016 gepland.[2] De overige 7 landen kwalificeerden zich direct voor het hoofdtoernooi in Vanuatu. Nieuw-Zeeland werd voor de zesde keer winnaar van het toernooi. In de finale werd Vanuatu met 5–0 verslagen.
Dit toernooi was tevens een kwalificatietoernooi voor het Wereldkampioenschap voetbal onder 20 in 2017 dat gespeeld werd in Zuid-Korea. De twee finalisten kwalificeerden zich voor dat toernooi.[3]
De loting was op 22 juni 2016. Bij de loting was er geen verdeling in potten gemaakt, alle landen kwamen dus in één pot terecht. Voor Vanuatu werd bepaald zij in groep A terechtkwamen, omdat dat het gastland was.[10]
↑(en) Tonga–Cookeilanden. www.oceaniafootball.com (19 januari 2019). Gearchiveerd op 12 augustus 2016. Geraadpleegd op 19 januari 2019.
↑(en) Amerikaans-Samoa–Samoa. www.oceaniafootball.com (19 januari 2019). Gearchiveerd op 12 augustus 2016. Geraadpleegd op 19 januari 2019.
↑(en) Tonga–Amerikaans-Samoa. www.oceaniafootball.com (19 januari 2019). Gearchiveerd op 13 augustus 2016. Geraadpleegd op 19 januari 2019.
↑(en) Samo–Cookeilanden. www.oceaniafootball.com (19 januari 2019). Gearchiveerd op 13 augustus 2016. Geraadpleegd op 19 januari 2019.
↑(en) Cookeilanden–Amerikaans-Samoa. www.oceaniafootball.com (19 januari 2019). Gearchiveerd op 14 augustus 2016. Geraadpleegd op 19 januari 2019.
↑(en) Samoa–Tonga. www.oceaniafootball.com (19 januari 2019). Gearchiveerd op 14 augustus 2016. Geraadpleegd op 19 januari 2019.
↑(en) U-20 journey outlined (13 januari 2019). Gearchiveerd op 12 augustus 2016. Geraadpleegd op 19 januari 2019.
↑(en) Papoea-Nieuw-Guinea–Nieuw-Caledonië. www.oceaniafootball.com (19 januari 2019). Gearchiveerd op 7 september 2016. Geraadpleegd op 19 januari 2019.
↑(en) Vanuatu–Fiji. www.oceaniafootball.com (19 januari 2019). Gearchiveerd op 6 september 2016. Geraadpleegd op 19 januari 2019.
↑(en) Nieuw-Caledonië–Fiji. www.oceaniafootball.com (19 januari 2019). Gearchiveerd op 9 september 2016. Geraadpleegd op 19 januari 2019.
↑(en) Vanuatu–Papoea-Nieuw-Guinea. www.oceaniafootball.com (19 januari 2019). Gearchiveerd op 9 september 2016. Geraadpleegd op 19 januari 2019.
↑(en) Fiji–Papoea-Nieuw-Guinea. www.oceaniafootball.com (19 januari 2019). Gearchiveerd op 14 september 2016. Geraadpleegd op 19 januari 2019.
↑(en) Nieuw-Caledonië–Vanuatu. www.oceaniafootball.com (19 januari 2019). Gearchiveerd op 14 september 2016. Geraadpleegd op 19 januari 2019.
↑(en) Nieuw-Zeeland–Cookeilanden. www.oceaniafootball.com (19 januari 2019). Gearchiveerd op 6 september 2016. Geraadpleegd op 19 januari 2019.
↑(en) Tahiti–Salomonseilanden. www.oceaniafootball.com (19 januari 2019). Gearchiveerd op 6 september 2016. Geraadpleegd op 19 januari 2019.
↑(en) Cookeilanden–Salomonseilanden. www.oceaniafootball.com (19 januari 2019). Gearchiveerd op 9 september 2016. Geraadpleegd op 19 januari 2019.
↑(en) Tahiti–Nieuw-Zeeland. www.oceaniafootball.com (19 januari 2019). Gearchiveerd op 10 september 2016. Geraadpleegd op 19 januari 2019.
↑(en) Salomonseilanden–Nieuw-Zeeland. www.oceaniafootball.com (19 januari 2019). Gearchiveerd op 14 september 2016. Geraadpleegd op 19 januari 2019.
↑(en) Cookeilanden–Tahati. www.oceaniafootball.com (19 januari 2019). Gearchiveerd op 14 september 2016. Geraadpleegd op 19 januari 2019.
↑(en) Nieuw-Zeeland–Nieuw-Caledonië. www.oceaniafootball.com (19 januari 2019). Gearchiveerd op 16 september 2016. Geraadpleegd op 19 januari 2019.
↑(en) Vanuatu–Salomonseilanden. www.oceaniafootball.com (19 januari 2019). Gearchiveerd op 16 september 2016. Geraadpleegd op 19 januari 2019.
↑(en) Nieuw-Zeeland–Vanuatu. www.oceaniafootball.com (19 januari 2019). Gearchiveerd op 17 september 2016. Geraadpleegd op 19 januari 2019.