Nederlands Dans TheaterNederlands Dans Theater (NDT) is een in Nederland gevestigd, internationaal opererend dansgezelschap. Sinds 1987 was NDT gevestigd in het Lucent Danstheater aan het Spui in Den Haag. Dit gebouw werd in 2015 gesloopt om plaats te maken voor een nieuw cultureel centrum, Amare, dat in 2021 in gebruik werd genomen. In die tussenliggende jaren werden de voorstellingen gehouden in het Zuiderstrandtheater. OprichtingNDT is in 1959 opgericht na een hoog opgelopen conflict tussen de dansers van het Nederlands Ballet en de toenmalige leiding Sonia Gaskell. De dansers waren het niet eens met het beleid en eisten minder premières, een vast repetitieschema en een eigentijds repertoire. Zestien dansers scheidden zich af van het Nederlands Ballet en vormden onder leiding van Benjamin Harkarvy en met zakelijk leider Carel Birnie Nederlands Dans Theater. De eerste groep dansers bestond uit:
Veel van hen hebben hun stempel achtergelaten op de Nederlandse dans, onder wie Hans van Manen, Rudi van Dantzig en Gérard Lemaître. Charles Czarny, Martinette Janmaat en Mabel Alter werden bekend als dansleraren aan diverse conservatoria en dansacademies in Rotterdam en Amsterdam. In de jaren 1960 bracht Nederlands Dans Theater voornamelijk repertoire van klassieke dans die sterk was beïnvloed door Amerikaanse moderne dans. Onder leiding van onder anderen Hans van Manen en Jiří Kylián boekte Nederlands Dans Theater nationaal en internationaal succes. Na diverse conflicten binnen de leiding van NDT heerste er in de eerste helft van de jaren 1970 een rommelig beleid. De rust kwam terug in 1975 met de aanstelling van Jiří Kylián als artistiek leider. Organisatie van het dansgezelschapNederlands Dans Theater bestaat uit twee groepen, zijnde twee generaties dansers.
Tussen 1991 en 2006 bestond nog een derde groep: NDT 3 (dansers vanaf 40 jaar), opgericht op initiatief van Jiří Kylián. Het moest worden opgeheven wegens onvoldoende structurele subsidie. Van 1982 tot 1985 bestond er een interne opleiding de “jong talentklas” van de toenmalige balletmeester Ivan Kramar. Onder de studenten bevonden zich Regina van Berkel (later choreograaf Introdans en Ballet Frankfurt), Leila Kester (zij werd pilatesdocent bij Het Nationale Ballet en Nederlands Dans Theater), Mirella Simoncini (werd gastdocente bij Rambert en oprichtster Summerschool Den Haag) en Sanne van der Put (docente bij opleiding ArtEZ). Artistiek directeuren
Huis- en gastchoreografenJiří Kylián, Paul Lightfoot en Sol León (laatstgenoemden bekend als Lightfoot | León) hadden in het verleden een vaste aanstelling als huischoreograaf. In 2000 schrapt NDT deze functie van huischoreograaf. De samenwerking met gerenommeerde choreografen uit de gehele wereld bleef echter bestaan. Associate choreographers zijn/waren Johan Inger, Crystal Pite, Alexander Ekman en Marco Goecke. Gastchoreografen zijn/waren onder anderen Hans van Manen, Mats Ek, Ohad Naharin en Medhi Walerski. RepertoireNederlands Dans Theater heeft een groot repertoire opgebouwd, met een gedocumenteerd archief van ruim zeshonderd balletten. Zowel NDT 1 als NDT 2 reizen ieder jaar door binnen- en buitenland met diverse programma's. 50-jarig jubileumIn seizoen 2009/2010 vierde het gezelschap zijn vijftigjarig jubileum met een speciale voorstelling, uitgevoerd door beide gezelschappen. Ook bracht NDT een ode aan verscheidene grondleggers. De organisatie van het Holland Dance Festival droeg het festival van 2009 aan NDT op. OnderscheidingenHet Nederlands Dans Theater, de choreografen, de dansers en de drie (thans twee) groepen ontvingen in totaal meer dan honderd prijzen en onderscheidingen, waaronder diverse prestigieuze.[bron?] Zo zijn Hans van Manen en Jiří Kylián beiden benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau. In Nederland is het NDT twaalf keer onderscheiden met een VSCD-prijs (Vereniging van Schouwburgen en Concertgebouwdirecties). Vier keer is een Zwaan uitgereikt, tweemaal voor "beste dansprestatie" (Parvaneh Scharafali in 2005 en Medhi Walerski in 2013), een voor "beste dansproductie" (Lightfoot León, 2006) en een voor "indrukwekkendste dansvoorstelling" (Figures in Extinction [1.0] door Crystal Pite en de Engelse theaterregisseur Simon McBurney). Ook zijn er internationale prijzen gewonnen, waaronder enkele Nijinsky Awards – daarnaast zijn Hans van Manen, Jiří Kylián en NDT 1 onderscheiden op het prestigieuze Edinburgh International Festival. Zie ookExterne linkBronnen
|