Necrolemur is een monotypisch geslacht van uitgestorven primaten dat voorkwam van het Midden- tot Laat-Eoceen.
Beschrijving
Dit 25 cm lange dier had dezelfde omvang en kenmerken als de huidige spookdieren. Het had een lange staart, die zorgde dat het lichaam in evenwicht bleef. De lange vingers en tenen waren bezet met hechtschijfjes en de armen waren lang en beweeglijk.
Leefwijze
Het hoofdvoedsel van dit dier bestond hoofdzakelijk uit insecten met harde dekschilden, die het met zijn kleine en scherpe tanden bewerkte. Dankzij zijn grote ogen en oren kon het dier deze ongewervelden 's nachts gemakkelijk lokaliseren.
Vondsten
Van dit dier werden zeer goed geconserveerde resten gevonden in West-Europa.
Bronnen, noten en/of referenties
Literatuur
- D. Palmer, B. Cox, B. Gardiner, C. Harrison & J.R.G. Savage (2000) - De geïllustreerde encyclopedie van dinosauriërs en prehistorische dieren, Köneman, Keulen. ISBN 3 8290 6747 X
- M. Schlosser. 1877. Die Affen, Lemuren, Chiropteren, Insectivoren, Marsupialier, Creodonten und Carnivoren des Europaischen Tertiars. Beitrage zur Paleontologie Osterreich-Ungarns un des Orients 6:1-224
- G. G. Simpson. 1940. Studies on the earliest primates. Bulletin of the American Museum of Natural History 77(4):185-212
- Marc Godinot and Marian Dagosto. 1983. Astragalus of Necrolemur, Journal of Paleontology, Vol. 57, No. 6 (Nov. 1983), pp. 1321-1324
- Marian Dagosto. 1985. The distal tibia of primates with special reference to the omomyidae, International Journal of Primatology Vol. 6, No. 1 (Feb. 1985), pp. 45-75, ISSN 0164-0291, DOI 10.1007/BF02693696
- G. F. Gunnell and K. D. Rose. 2002. Tarsiiformes: Evolutionary history and adaptation. The Primate Fossil Record, W.C. Hartwig (ed.), Cambridge University Press. 45-81
Noten
