Michel Engels
Michel Engels (Rollingergrund, 8 juli 1851 – aldaar, 2 november 1901) was een Luxemburgs tekenaar en kunstschilder.[1][2] Leven en werkMichel Engels was de jongste zoon van tuinman Michel Engels sr. (1812-1887) en Elisabetha Rockenbrod (1811-1875).[3] Hij werd opgeleid aan het Athénée royal grand-ducal in de stad Luxemburg (1864-1871), als leerling van Jean-Baptiste Fresez. Dankzij een staatsbeurs kon hij verder studeren aan de Kunstacademie van München (1873-1874). Na zijn terugkeer in Luxemburg werd hij tekenleraar aan de Normaalschool, in 1878 aan het Athénée royal grand-ducal. Als erkenning voor zijn verdiensten kreeg hij in 1895 de titel van professeur de dessin. Tot zijn leerlingen behoorden Dominique Lang, Eugène Mousset, Joseph-Germain Strock en Jean-Baptiste Wercollier. Engels trouwde in 1880 met Marie Eugénie Sylvie Koltz (overleden 1887) en in 1888 met Susanna Greiveldinger. Uit het tweede huwelijk werd in 1892 de latere architect Victor Engels geboren. Engels werd vooral bekend vanwege zijn nauwgezette potlood- en pentekeningen van vaak christelijk-religieuze en historische taferelen. Hij maakte ook boekillustraties, een aantal schilderijen en bracht diverse boekwerken uit. In 1893 was hij met onder anderen Pierre Blanc, Franz Heldenstein, Jean-Pierre Huberty, André Thyes en Eugène Kurth oprichter van de Cercle Artistique de Luxembourg (CAL). Twee jaar later werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Verdienste van Adolf van Nassau. In 1899 volgde hij Franz Heldenstein op als voorzitter van de CAL. Michel Engels overleed op 50-jarige leeftijd. Enkele werken
Galerij
Bronnen, noten en/of referenties
|