MercurialeEen mercuriale is een redevoering uitgesproken door een magistraat bij de opening van het gerechtelijk jaar. Het gebruik ontstond in Frankrijk in de 14e eeuw en is in de 21e eeuw vooral een Frans-Belgische traditie. De naam verwijst naar de Dies Mercurii, omdat de mercuriale werd uitgesproken op de eerste woensdag van het nieuwe gerechtelijk jaar. GeschiedenisIn de Franse parlementen begon men vanaf de 14e eeuw het gerechtelijk jaar te openen met een discours over de wijze waarop in het voorbije jaar recht was gesproken en over de misbruiken die eventueel waren opgemerkt. Deze traditie werd afgeschaft door de Franse Revolutie, maar herleefde in 1808 onder het Eerste Franse Keizerrijk van Napoleon Bonaparte. Hij behield dit prerogatief voor aan hoge parketmagistraten, die achter gesloten deuren spraken tot de rechters van de zetel. Een onderscheiden discours werd ingevoerd op de eigenlijke openingsdag. Bij die gelegenheid mochten parketmagistraten vanaf 1810 hun retorische vaardigheden uitleven op een onderwerp dat passend was bij de omstandigheden. Dat gebeurde op een plechtige openingszitting ten overstaan van advocaten en pleitbezorgers. In de keizerlijke gerechtshoven van Brussel en Luik werden vanaf 1811 mercuriales uitgesproken. Onder het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden bleef dit het geval in Luik, maar niet meer in Brussel. Na de Belgische onafhankelijkheid werd het gebruik van de mercuriale door de procureurs-generaal opnieuw veralgemeend op het niveau van de hoven van beroep, gereorganiseerd in 1832. Het Hof van Cassatie kende tot 1869 geen gerechtelijke vakantie en had tot zolang ook geen mercuriales. De wet op de gerechtelijke inrichting van dat jaar bracht daar verandering in en legde ook de openbaarheid van de mercuriales op. De openingsrede en de eigenlijke, meer statistisch gerichte mercuriale werden tot één geheel versmolten. Onder het publiek voor de plechtige openingszitting waren de nieuwe doctores in de rechten, die op het einde de eed aflegden. In de loop van de 20e eeuw werden mercuriales meer en meer gedelegeerd aan advocaten-generaal of aan substituten. De Taalwet gerechtszaken van 1935 zorgde ervoor dat eentaligheid de norm werd, behalve in Brusselse hoven, waar elk jaar werd afgewisseld tussen Frans en Nederlands. Vanaf 1971 spraken ook de auditeurs-generaal van de arbeidshoven een mercuriale uit. Aan de hoven van beroep werd de mercuriale vanaf 1980 facultatief, behalve voor het rapporterende aspect. België volgde daarin het Franse voorbeeld van 1974. In de praktijk bleven de mercuriales zonder uitzondering plaatsvinden, waarmee de Belgische parketmagistraten blijk gaven van hun gehechtheid aan deze traditie. Wetgeving
Literatuur
Externe links
Voetnoten
|