Megatheriidae

Megatheriidae Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Laat-oligoceen tot laat-pleistoceen
Skelet van de Megatherium americanum, Natural History Museum, Londen
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Chordata (Chordadieren) Klasse: Mammalia (Zoogdieren) Orde: Pilosa (Luiaards en miereneters) Onderorde: Folivora
Familie
Megatheriidae J. E. Gray, 1821
Verspreidingsgebied van de Megatheriidae
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Megatheriidae op Wikispecies
Portaal    Biologie Zoogdieren

De Megatheriidae[1] zijn een familie van uitgestorven grondluiaards die leefden van ongeveer 23 miljoen jaar geleden tot 11.000 jaar geleden.[2]

Megatheriiden verschenen tijdens het Laat-Oligoceen (Deseadan in de SALMA-classificatie), zo'n 23 miljoen jaar geleden, in Zuid-Amerika. De groep omvat de enorme Megatherium (die de naam 'great beast' kreeg van Georges Cuvier[3]) en Eremotherium. Een vroege megatheriide, de iets lichtere Hapalops, bereikte een lengte van ongeveer 1,2 meter lang. De nothrotheren zijn sinds 2004 in hun eigen familie geplaatst, Nothrotheriidae.[4]

De skeletstructuur van deze grondluiaards geeft aan dat de dieren enorm waren. Hun dikke botten en zelfs dikkere gewrichten (vooral van de achterpoten) gaven hun ledematen een kracht die, in combinatie met hun enorme klauwen, een formidabele verdediging tegen roofdieren vormden.

De vroegste megatheriide in Noord-Amerika was Eremotherium eomigrans, die 2,2 miljoen jaar geleden arriveerde na het oversteken van de recent gevormde Panamese landbrug. Met een gewicht van meer dan vijf ton, een lengte van zes meter en een hoogte van 5,2 meter, was het dier groter dan een mannelijke savanneolifant. In tegenstelling tot familieleden behield deze soort een plesiomorfe extra klauw. Terwijl andere Eremotherium-soorten vier vingers hadden met slechts twee of drie klauwen, hadden E. eomigrans vijf vingers, waarvan vier met klauwen van bijna dertig centimeter lang.[5]

Classificatie

• Onderfamilie †Megatheriinae
  • Stam †Megatheriini
    • Onderstam †Prepotheriina
      • Geslacht †Proprepotherium
      • Geslacht †Planops
      • Geslacht †Prepotherium
    • Onderstam †Megatheriina
      • Geslacht †Megathericulus
      • Geslacht †Promegatherium
      • Geslacht †Plesiomegatherium
      • Geslacht †Megatheridium
      • Geslacht †Pyramiodontherium
      • Geslacht †Megatherium
      • Geslacht †Eremotherium
      • Geslacht †Ocnopus
      • Geslacht †Perezfontanatherium
• Onderfamilie †Schismotheriinae
  • Geslacht †Hapaloides
  • Geslacht †Schismotherium
  • Geslacht †Hapalops
  • Geslacht †Pelecyodon
  • Geslacht †Parapelecyodon
  • Geslacht †Analcimorphus
  • Geslacht †Hyperleptus
  • Geslacht †Neohapalops
• Onderfamilie †Thalassocninae
  • Geslacht †Thalassocnus

Fylogenie

Onderstaande fylogenetische stamboom is gebaseerd op sequentiegegevens van collageen en mitochondriaal DNA.[6]

Folivora	Megalocnidae† Nothrotheriidae Nothrotheriops shastensis† Megatheriidae Megatherium americanum† Megalonychidae Megalonyx jeffersoni† Bradypodidae B. torquatus (Kraagluiaard) B. pygmaeus (Escudo-eilandluiaard) B. tridactylus (Drievingerige luiaard) B. variegatus (Kapucijnluiaard) Scelidotheriidae† Choloepodidae Mylodontidae†

Bronnen, noten en/of referenties

Literatuur

• G. De Iuliis and C. Cartelle. 1999. A new giant megatheriine ground sloth (Mammalia: Xenarthra: Megatheriidae) from the late Blancan to early Irvingtonian of Florida. Zoological Journal of the Linnean Society 127:495-515
• Muizon, C. de; McDonald, H. G.; Salas, R.; Urbina, M. (2004). "The Youngest Species of the Aquatic Sloth Thalassocnus and a Reassessment of the Relationships of the Nothrothere Sloths (Mammalia: Xenarthra)". Journal of Vertebrate Paleontology. Society of Vertebrate Paleontology. 24 (2): 387–397. doi:10.1671/2429a
• F. Pujos and R. Salas. 2004. A new species of Megatherium (Mammalia: Xenarthra: Megatheriidae) from the Pleistocene of Sacaco and Tres Ventanas, Peru. Palaeontology 47 (3):579-604
• Eli Amson; Christian de Muizon; Timothy J. Gaudin (2017). "A reappraisal of the phylogeny of the Megatheria (Mammalia: Tardigrada), with an emphasis on the relationships of the Thalassocninae, the marine sloths" (PDF). Zoological Journal of the Linnean Society. 179 (1): 217–236. doi:10.1111/zoj.12450

Noten

1. Fossilworks: Megatheriidae. www.fossilworks.org. Geraadpleegd op 16-05-2023.
2. (en) Megatheriadae (disused). Paleobiology Database. Geraadpleegd op 7 juli 2020.
3. (en) Patrick Manning, Abigail Owen (2018). Knowledge in Translation: Global Patterns of Scientific Exchange, 1000-1800 CE, 1e editie. University of Pittsburgh Press. ISBN 978-0822945376. Gearchiveerd op 28 augustus 2024.
4. (en) Christian de Muizon (1 juni 2004). The Youngest Species of the Aquatic Sloth Thalassocnus and a Reassessment of the Relationships of the Nothrothere Sloths (Mammalia: Xenarthra). Journal of Vertebrate Paleontology 24 (2): 387–397 (Society of Vertebrate Paleontology). DOI: 10.1671/2429a. Geraadpleegd op 7 juli 2020.
5. (en) Cathy Keen, UF Researchers Find Oldest Bones Of New Giant Ground Sloth Species. ScienceDaily (26 juni 2000). Gearchiveerd op 7 juli 2020. Geraadpleegd op 7 juli 2020.
6. Presslee, S.; Slater, G. J.; Pujos, F.; Forasiepi, A. M.; Fischer, R.; Molloy, K.; Mackie, M.; Olsen, J. V.; Kramarz, A.; Taglioretti, M.; Scaglia, F.; Lezcano, M.; Lanata, J. L.; Southon, J.; Feranec, R.; Bloch, J.; Hajduk, A.; Martin, F. M.; Gismondi, R. S.; Reguero, M.; de Muizon, C.; Greenwood, A.; Chait, B. T.; Penkman, K.; Collins, M.; MacPhee, R.D.E. (2019). Palaeoproteomics resolves sloth relationships. Nature Ecology & Evolution 3 (7): 1121–1130. PMID 31171860. DOI: 10.1038/s41559-019-0909-z.

• Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Megatheriidae op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.