Martinus Bouman (1858-1901)
Martinus Bouman, vaak aangeduid als Martinus J. Bouman[1] (Den Bosch, 29 oktober 1858 – Gouda, 11 mei 1901) was een Nederlands componist en muzikant. Hij was zoon van muzikant-militair Gijsbert Willem Bouman en diens tweede vrouw Catharine Elisabeth van der Hagen. Hij is broer van Leon C. Bouman en ook andere (half-)broers zoals Antoon Bouman gingen de muziek in. Hij was getrouwd met Alida Jacoba Hulstkamp. Hij was in het bezit van het erekruis Pro Ecclesia et Pontifice (1889), geschonken door Paus Leo XIII. Hij stierf na een lang ziekbed, waardoor hij de première van zijn tweede opera al moest missen. Zoon Martinus Bouman zou verzetsstrijder worden in de Tweede Wereldoorlog. Martinus Bouman sr. kreeg zijn muziekopleiding van Herman van Bree en Richard Hol in Utrecht. Zijn loopbaan begon hij als muziekonderwijzer op het seminarie te Kuilenburg, werd organist in Den Bosch en vervolgens in Utrecht (1883, Augustinuskerk). In Utrecht was hij ook de leider van de Utrechtse mannenzangvereniging (1883-1889) In 1887 kon hij gaan werken als directeur van de muziekschool in Gouda, werd leider van de Goudsche zangvereniging en het zangkoor van de Sint-Jozefkerk aldaar. Van zijn hand verscheen een aantal composities:
Bronnen, noten en/of referenties
|