Manoel-eiland heette aanvankelijk l'Isola del Vescovo of il-Gżira tal-Isqof (Maltees voor "het eiland van de bisschop"). In 1643 bouwde grootmeester Jean Paul Lascaris een lazzaretto op het eiland, een ziekenhuis voor quarantaine, met als doel het beperken van de binnenkomst van de pest en cholera via binnenkomende schepen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden Manoel-eiland en het fort gebruikt door de Royal Navy. In die tijd werd ernaar verwezen als de "HMS Talbot" of "HMS Phœnicia". De op het eiland gebouwde Chapel of St. Anthony werd zo goed als verwoest door een directe treffer tijdens een bombardement van de Luftwaffe in 1942.[1]
Na jaren dienst te hebben gedaan als een opvanghuis voor eenden en andere watervogels, dat werd gerund door een vrijwilliger, worden momenteel[(sinds) wanneer?] de gebouwen op het eiland opgeknapt en worden nieuwe huizen gebouwd. Dit laatste ondervindt hevige kritiek aangezien het schade zou toebrengen aan de historische bebouwing van het eiland.
Bronnen, noten en/of referenties
↑Joe Ian Attard, l-Istorja tal-Gżira, online at www.My-Malta.com [1]