Lodewijk van Champagne
Lodewijk van Blois ook gekend als Lodewijk van Champagne (circa 1190 - Adrianopel, 14 april 1205) was van 1191 tot 1205 graaf van Blois, Clermont en Chartres. LevensloopLodewijk was de zoon van graaf Theobald V van Blois en Adelheid van Frankrijk, dochter van koning Lodewijk VII van Frankrijk. Hij huwde met gravin Catharina van Clermont en ze kregen drie kinderen:
In 1191 volgde Lodewijk zijn overleden vader op als graaf van Blois en Chartres. Hetzelfde jaar volgde hij zijn overleden schoonvader Rudolf I op als graaf van Clermont. In 1196 schafte hij de horigheid op zijn domeinen af. Tijdens een toernooi in Écry-sur-Aisne op 28 november 1199 waren Lodewijk en zijn neef, graaf Theobald III van Champagne, de eerste edelen die de oproep van paus Innocentius III voor een Vierde Kruistocht steunden. In 1202 vertrok Lodewijk uit Frankrijk. Tijdens het beleg van Constantinopel in juli 1203 was hij een van de acht divisiecommandanten. Kort daarna kreeg Lodewijk last van ernstige koorts, waardoor hij enkele maanden buiten strijd was en hij niet kon deelnemen aan de verovering van Constantinopel in 1204. Nadat hij was gerecupereerd nam hij in april 1205 deel aan de Slag bij Adrianopel tegen de Koemanen geleid door tsaar Kalojan van Bulgarije. Lodewijk had de vijand echter te ver weg gejaagd, waardoor hij zich ver van zijn troepen bevond en in een hinderlaag van de Koemanen werd gelokt, die hem vermoordden. Voorouders
Bronnen, noten en/of referenties
|