|
Lijst van koningen van ArnorHieronder volgt een lijst met een korte uitleg van de koningen van Arnor; een fictieve streek uit het de werken over Midden-aarde van J.R.R. Tolkien. Arnor wordt echter heel snel gesplitst, en dus zijn de koningen van de subrijken ook onder dat rijk opgenomen. Araphor, negende koning van Arthedain, en zijn afstammelingen stonden ook bekend als Koning van Arnor omdat Cardolan sinds Argeleb I deel uitmaakte van Arthedain en Rhudaur was vernietigd. Hoewel de koningen van Arnor niet voorkomen in de boeken, vormen hun opvolgers, de Dolers of Dúnedain een belangrijk aspect in de queeste van Frodo Balings. Bovendien wordt hun leider, Aragorn II, uiteindelijk weer koning van het verenigd koninkrijk van Arnor en Gondor.
 Zie Arnor voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Arnor was een van de twee koninkrijken in ballingschap, naast Gondor, dat gesticht werd door de Númenóreanen op het einde van de Tweede Era. Het Noordelijke koninkrijk hield echter niet lang stand in vergelijking met het zuiden. Na de dood van de laatste koning van het verenigd Arnor in 861, werd het rijk opgesplitst in drie deelrijken, waarvan het rijk dat het langst standhield Arthedain was, tot 1975. Zie Elendil voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Elendil was een Númenóreaan die de Rijken in Ballingschap, Gondor en Arnor stichtte en daar ook Hoge Koning van was. Hij heeft 141 jaar geregeerd toen hij overleed tijdens Het Laatste Bondgenootschap, op de Doemberg, door toedoen van Sauron in het jaar 3441 van de Tweede Era. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Isildur. Zie Isildur voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Isildur was de zoon van Elendil die van hem het koningschap over Gondor en Arnor overnam. Hij regeerde vrij kort, omdat hij enkele jaren na de slag waarbij zijn vader omkwam, werd gedood door orks tijdens de Ramp van de Irisvelden in het jaar 2 van de Derde Era. Hij werd opgevolgd door zijn jongste zoon Valandil. Zie Valandil voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Valandil was de jongste zoon van Isildur en de derde koning van Arnor. Zijn neef Meneldil regeerde over Gondor en hij enkel over Arnor na de dood van zijn vader. Hij regeerde van het jaar 10 tot het jaar 249 van de derde era en overleed in 249 waarna hij opgevolgd werd door zijn zoon Eldacar. EldacarEldacar was de vierde koning van Arnor. Hij was de zoon van Valandil en de kleinzoon van Isildur. Hij werd koning van Arnor in het jaar 249 van de Derde Era bij de dood van zijn vader. Eldacar regeerde over Arnor vanuit de hoofdstad Annúminas. Tijdens zijn heerschappij was er vrede in Midden-aarde. Het contact met Gondor was echter slecht door de Ramp van de Irisvelden. Na zijn dood werd hij opgevolgd door zijn zoon Arantar. ArantarArantar was de zoon van Eldacar en was de vijfde koning van Arnor. Hij regeerde vanuit Annúminas en er heerste vrede in Midden-aarde. Na zijn dood in 435 werd hij opgevolgd door zijn zoon Tarcil. TarcilTarcil was de zoon van Arantar en de zesde koning van Arnor. Hij heerste vanuit Annúminas en er was vrede in Midden-aarde. Na zijn dood in 515 werd hij opgevolgd door zijn zoon Tarondor. TarondorTarondor was de zoon van Tarcil en de zevende koning van Arnor. Hij regeerde vanuit Annúminas en er was vrede in Midden-aarde. Na zijn dood in 602 werd hij opgevolgd door zijn zoon Valandur. ValandurValandur was de zoon van Tarondor en de achtste koning van Arnor. Hij regeerde vanuit Annúminas en er was vrede in Midden-aarde. Na zijn dood in 652 werd hij opgevolgd door zijn enige zoon Elendur. ElendurElendur was de zoon van Valandur en de negende koning van Arnor. Hij regeerde vanuit Annúminas en er was vrede in Midden-aarde. Na zijn dood in 777 werd hij opgevolgd door zijn zoon Eärendur. EärendurEärendur was de zoon van Elendur en de tiende koning van Arnor. Hij regeerde vanuit Annúminas en er was vrede in Midden-aarde. Hoewel hij een goede koning was kwam er na zijn dood in 861 oorlog tussen zijn drie zonen, die de rijken Arthedain, Cardolan en Rhudaur stichtten. Zie verder: Lijst van koningen van ArthedainLijn van ElendilBronnen, noten en/of referenties
 ·  ·  |