Leopold van België
Leopold Ferdinand Elias Victor Albert Maria, hertog van Brabant, graaf van Henegouwen, hertog in Saksen, prins van Saksen-Coburg-Gotha (Laken, 12 juni 1859 – aldaar, 22 januari 1869), was van 1865 tot 1869 de rechtmatige troonopvolger van België. Hij was de enige zoon van koning Leopold II en koningin Maria Hendrika. Bij zijn geboorte verleende zijn grootvader koning Leopold I hem de titel graaf van Henegouwen. Toen zijn vader de eed aflegde als tweede koning der Belgen, werd hij op zesjarige leeftijd troonopvolger en kreeg hij automatisch de titel hertog van Brabant, hoewel men hem gewoonlijk de graaf van Henegouwen bleef noemen. Zijn niet al te beste gezondheid baarde zijn vader zorgen, ook al omdat zijn huwelijk met Maria Hendrika steeds rampzaliger verliep. Hij gold als een vrolijk kind en bracht veel van zijn tijd door bij zijn shetlandpony. In de zomer van 1868 viel hij in een vijver bij het kasteel van Laken en liep daarbij een longontsteking op. Nadat er ook complicaties met zijn hart optraden, stierf de 9-jarige kroonprins op 22 januari 1869. Dit verlies trof zijn vader zwaar. Leopolds begrafenis was de enige gelegenheid waarop de koning in het openbaar huilde. De jonggestorven prins werd bijgezet in de Koninklijke Crypte. Andere troonopvolgersDoor de dood van Leopold had de monarchie geen wettige opvolger in rechte lijn meer. In 1871 verwekten de koning en koningin nog een kind, ondanks hun huwelijksproblemen. De verwachtingen op een mannelijke troonopvolger waren hooggespannen maar werden met de geboorte van prinses Clementine niet ingelost. Daardoor bleef het opvolgingsrecht bij Filips, graaf van Vlaanderen, de jongere broer van de koning. Leopold II verkoos diens oudste zoon Boudewijn voor te bereiden op de troonsopvolging, maar deze stierf in 1891 en zijn vader in 1905. Zodoende was het Filips' tweede zoon die in 1909 als Albert I de troon besteeg. Voorouders
|