Koninklijke Nieuw-Zeelandse luchtmacht

Koninklijke Nieuw-Zeelandse luchtmacht
Het kenmerk van de Nieuw-Zeelandse luchtmacht.
Het kenmerk van de Nieuw-Zeelandse luchtmacht.
Land Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Oprichting 1 april 1937
Leiding
Stafchef vice-maarschalk Graham Lintott
Slagkracht
Troepensterkte* 2523 (incl. burgers)
Aantal vliegtuigen* 31
Aantal helikopters* 10
(*) Gegevens voor 2007

De Koninklijke Nieuw-Zeelandse luchtmacht (afgekort: RNZAF, Engels: Royal New Zealand Air Force) is de luchtarm van de Nieuw-Zeelandse Defensiemacht, het leger van Nieuw-Zeeland.

Geschiedenis

Het kenmerk van 1943 tot 1946.

Het Nieuw-Zeelandse leger begon te vliegen in 1913 toen het twee Blériot IX-toestellen kreeg van het Verenigd Koninkrijk. Tijdens de Eerste Wereldoorlog maakten de piloten van de RNZAF deel uit van de Britse Royal Air Force. Na de oorlog, in 1923, richtte Nieuw-Zeeland haar eerste luchtmacht op, de Nieuw-Zeelandse Permanente Luchtmacht.Ze opereerde vanaf de luchtmachtbasis Sockburn, later Wigram, nabij Christchurch waar heden het luchtmachtmuseum gevestigd is. De eerste toestellen van de nieuwe luchtmacht waren overgelaten Britse vliegtuigen uit de oorlog. In 1926 werden nieuwe Gloster Grebe-gevechtsvliegtuigen aangekocht.

Vickers Wellington-bommenwerpers van de RNZAF in Groot-Brittannië (aug 1939).

In de jaren 1930 breidde de Nieuw-Zeelandse luchtmacht gevoelig uit met grote aantallen van verschillende Britse vliegtuigen. In 1934 ging de luchtmacht Koninklijke Nieuw-Zeelandse luchtmacht heten om in 1937 een onafhankelijk legeronderdeel te worden. Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog waren dertig Vickers Wellington-bommenwerpers de ruggengraat van de RNZAF. De toestellen vormden tijdens de oorlog een squadron binnen de Britse luchtmacht. Gedurende de oorlog werden in Nieuw-Zeeland piloten opgeleid, gebruik makende van de afgelegen ligging van het land.

Na de oorlog werd de RNZAF stevig ingekrompen. Een groot aantal oude toestellen werden uit dienst gehaald. In 1945 ontving de luchtmacht met de Gloster Meteor ook haar eerste straaljager. Het land kocht ook nog De Havilland Vampires en in 1962 English Electric Canberras. Die laatste werden vanaf 1969 vervangen door Amerikaanse Douglas A-4 Skyhawks. In 1965 kocht de Nieuw-Zeelandse luchtmacht haar eerste helikopter, de Bell 47 Sioux. In de jaren 1990 werden een aantal bases van de luchtmacht gesloten en in 2001 werd de aankoop van vijftien F-16's geannuleerd. Ook werden een aantal squadrons opgeheven.

Tegen 2003 was de Koninklijke Nieuw-Zeelandse luchtmacht gereduceerd tot 53 toestellen, 2523 personeelsleden en geen aanvalscapaciteit. De huidige taken van de luchtmacht zijn reddingsoperaties, maritieme patrouille en transport. Bijna alle gevechtspiloten dienen nu in de Koninklijke Australische luchtmacht en de Britse luchtmacht. Recent heeft Nieuw-Zeeland wel beslist om de verouderde Bell 47's en -UH-1-helikopters te vervangen door nieuwe moderne toestellen, respectievelijk de Agusta A109 en de NHI NH90.

Luchtmachtbases

Koninklijke Nieuw-Zeelandse luchtmacht (Nieuw-Zeeland)
Whenuapai
Whenuapai
Ohakea
Ohakea
Shelly Bay
Shelly Bay
Te Rapa
Te Rapa
Woodbourne
Woodbourne
Nieuw-Zeeland.
Naam Locatie Jaren Personeel
Basis Whenuapai Auckland 1928-heden ~1100
Basis Ohakea Palmerston North 1939-heden
Basis Shelly Bay Wellington 1946-1995 ~300
Basis Te Rapa Hamilton Tot 1992
Basis Woodbourne Blenheim 1939-heden ~1250
Luchtmachtbasis Ohakea (okt 2005).

Inventaris

Een Douglas A-4 Skyhawk (apr 1984).
Boeing 757-200 (jun 2006).
Toestel Versie(s) # (or.) Jaren Rol Herkomst
Maritieme verkenning
Lockheed P-3 Orion P-3K2 3[1] 1966+ Maritieme verkenning Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Boeing P-8 Poseidon P-8A 2

2 besteld

2023+
Transport
Boeing 757 757-200 2[1] 2003+ transport Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Lockheed C-130 Hercules C-130H 5[1] 1965+
C-130J 5 besteld[1]
Lesvliegtuigen
Beech Super King Air 350 2[1] 1998+ Tweemotorig lesvoertuig Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
T-6 Texan II T-6C 11[1] Lesvliegtuig
Helikopters
NH90 TTH 8[1] 2010+ varia Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Italië Italië
AW109 AW109 LUH 5[1] 2011+ Vlag van Italië Italië
SH-2G SH-2G(I) 9[1] onderzeeërbestrijding/verkenning Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten

Zie ook

Commons heeft media­bestanden in de categorie Royal New Zealand Air Force.
  • (en) airforce.mil.nz - officiële website