John Albert Jansen

John Albert Jansen
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Volledige naam Johannes Albert Jansen
Geboren Deventer, 16 juni 1954
Overleden Almere, 7 januari 2024
Geboorteland Vlag van Nederland Nederland
Jaren actief 1982-2024
Beroep(en) Journalist
Filmmaker
Genre Journalistiek
Documentairefilms
(en) IMDb-profiel
Moviemeter-profiel
(en) AllMovie-profiel
https://www.oogland.nl/index.php?id=7&lang=EN
Portaal  Portaalicoon   Film

Johannes Albert Jansen[1], beter bekend als John Albert Jansen (Deventer, 16 juni 1954 – Almere, 7 januari 2024[2]), was een journalist en maker van documentairefilms. Vanaf 2005 was hij directeur, regisseur en producent bij Oogland Filmproducties.

Biografie

Jansen was zoon van een machinebankwerker en werkster.[3] Hij was van jongs af aan bezig met boeken.[3]

Jansen studeerde Nederlands en Literatuurwetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam[4] en via DAAD (Deutscher Akademischer Austauschdienst) aan de Vrije Universiteit Berlijn. [3] Tijdens zijn verblijf in West-Berlijn (1982-1985) werd hij programmamaker en schrijvend journalist. Sindsdien maakte hij radioprogramma's voor de NPS, Humanistische Omroep, IKON en met name de VPRO. Voor het radioprogramma VPRO Boeken was hij presentator en eindredacteur. Ook schreef hij artikelen voor onder andere De Volkskrant, Vrij Nederland, Het Parool en de Poëziekrant.[3]

Vanaf midden jaren negentig legde hij zich ook toe op het maken van films en televisiedocumentaires, op het snijvlak van kunst, literatuur en maatschappij. Daarover zei hij zelf:

Het is een vergissing dat ‘engagement’ vooral ‘actueel’ en ‘maatschappelijk’ moet zijn. Dat engagement, betrokkenheid, ook kan zitten in ritme, vorm, compositie, lijkt te zijn verdwenen.’

Jansen kreeg tijdens de coronapandemie te horen dat hij acute leukemie had.[3] Zijn documentaire En de naam is: Heeresma werd dan ook deels in het ziekenhuis voltooid. Jansen overleed op 7 januari 2024 op 69-jarige leeftijd.[2] Zijn werk Het stof dat zwerft – De odyssee van Edgar Hilsenrath bleef onvoltooid.[3]

Recensies

Over zijn films schreef NRC-criticus Hans Beerekamp:[5]

Jansen slaagt er als geen ander in literatuur, landschappen en persoonlijke en nationale geschiedenis te vervlechten tot een documentaire, die zelf ook kunst is. (...) Het is een poëtische vorm van visuele essayistiek.’

Filmografie (selectie)

Jaar Titel Opmerkingen Prijzen
1993 Lood verscheurt het hart over journalist en schrijver James Fenton
1994 Brokopondo. Verhalen van een verdronken land met schrijver Dorus Vrede
1996 Iets van genade. Een ontmoeting met John Berger
1996 En nu de droom over is… over dichter Michaël Slory
1997 Duitse zorgen VPRO-thema-avond over de Duitse identiteit
1997 Birri’s Droom over filmmaker Fernando Birri
1998 De ontdekking. De Duitse antropologe Maria Reich
1999 De Schacht Saga. Een Duitse familiegeschiedenis
2000 Het leven is overal over Bohumil Hrabal
2001 De goddelijke gekte over Hans Vlek
2003 Wie Eegie Sanie. Onze eigen dingen
2005 De as van de herinnering over arts en dichter Jit Narain
2006 Wacht op mij, galg. Het verhaal van Sivas
2008 Opera Batak. De dood van de laatste Batak koning
2009 Wreed geluk. Claus, Vlaanderen & de liefde
2009 Van Indië tot Indonesië. Het leven van Sitor Situmorang
2011 Einde en begin. Een ontmoeting met Wisława Szymborska[6][7]
2013 Het afwezige land. Een ontmoeting met Adonis
2013 Roger Raveel. De schilder, de dood & de muze
2014 Sam Middleton. Schilder van muziek
2015 Het alfabet van de angst met en over Herta Müller Gouden Kalf-nominatie
2016 Lied van ballingschap. De wereld van Nasim Khaksar
2016 Verloop van jaren. Dichter bij Remco Campert[8][9]
2017 Rodaan Al Galidi. Schrijven in de Lage Landen
2018 Van verlies kun je niet betalen co-regie Helge Prinsen
2020 In het licht van de argwaan. De Vlaamse schilder Luc Tuymans
2022 En de naam is: Heeresma[10][11] over schrijver Heere Heeresma
20xx Het stof dat zwerft – De odyssee van Edgar Hilsenrath over schrijver Edgar Hilsenrath - onvoltooid

Trivia