Johannes van Halteren

Johannes Joseph Maria van Halteren (Amsterdam, 14 april 1893 - Den Bosch, 16 maart 1973) was een Nederlands architect.

Loopbaan

Van Halteren was de zoon van een aannemer. Hij studeerde aan de Industrieschool in Amsterdam en nam privélessen tekenen, waarna hij ging werken voor architecten als Jan Stuyt, Jos Cuypers en P.J. Bekkers. Ook werkte hij nog korte tijd voor de Rijksgebouwendienst. In 1919 startte hij als zelfstandig architect in Den Haag. In 1920 ging hij een associatie aan met architect W. van Aalst en vertrok daarvoor naar 's-Hertogenbosch. In 1925 werd deze associatie verbroken en ging Van Halteren weer zelfstandig verder.

Van Halteren ontwierp onder andere kerkgebouwen, kapellen, kloosters, instituten, ziekenhuizen en landhuizen. Een aantal van zijn gebouwen zijn erkend als rijksmonument. Hij was voornamelijk actief in de provincies Noord-Brabant en Gelderland. Van Halteren was gehuwd en had drie zonen en drie dochters.

Lijst van bouwwerken

Bouw Naam Plaats Bijzonderheden Afbeelding
1923 Klooster Piushove Nijmegen
1927-1935 Huize Sint-Vincentius Udenhout Gesticht met ingebouwde watertoren
1930 Klooster zusters Franciscanessen van Veghel Aalst (Waalre)
1937-1938 Antonius Abtkerk Volkel
1939 Kapel Sint-Bernardinusgasthuis Veghel Kapel bij bestaand klooster
1940 Dominicuskerk Tiel
1952 Servatiuskerk Wijbosch
1952 Victorkerk Wamel
1954 Kapel Missiehuis Sint-Willibrord Deurne
1956 Sint-Stephanuskerk Moerdijk
1972 Kapel in verzorgingstehuis Nijmegen

Bronnen