Johanna Engelberta Kuiper (Warga, Idaarderadeel, 10 maart 1896 – Semarang, 2 maart 1956), dochter van Abraham Kornelis Kuiper en Henriëtta Sophia Muller, is een schrijfster, vertaalster, feministe, socialiste en verzetsvrouw tijdens de tweede wereldoorlog.
Ze gaf ook steun aan Joodse onderduikers tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Op 18 augustus 2020 besloot de gemeente Amsterdam de Johanna Kuiperbrug naar haar te vernoemen. In 1972 werd zij postuum onderscheiden met Yad Vashem-onderscheiding.[1]
Bibliografie
- Thomas van Aquino, de heilige (1927, 73 pag.)
- Van twee kinderen en de blauwe zee (zonder jaar, 91 pag.)
- Het volle leven, (1930, 204 pag.)
- Aslak’s Marga, zonder jaar, uitgave Kluitman
- Het Grote Plan, zonder jaar, 190 blz., uitgave Kluitman
- Hou de zon vast!, zonder jaar, uitgave Meulenhoff
- De jaargetijden, 327 blz., ook in vier losse delen, zonder jaar (1940), uitgave Ploegsma
- Pim, 168 blz., uitgave Wereldbibliotheek, 1939.
- Renzo en Lucia: een vertelling van liefde en trouw uit de 17e eeuw, zonder jaar, uitgave Kluitman
- Zij gaan naar buiten, zonder jaar, uitgave Kluitman.
- Christus’ antwoord op het communisme door E. Stanley Jones, vertaald door Johanna Kuiper.
Voor een volledige bibliografie zie haar biografie: Gedurfd leven, door J.J.F. van Melle.
Bronnen, noten en/of referenties
