|
Johan Philip Koelman
Johan Philip Koelman (Den Haag, 11 maart 1818 – aldaar, 16 januari 1893) was een Nederlands kunstschilder, beeldhouwer, schrijver en onderwijzer.[1][2] Ook was hij jarenlang directeur van de Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Leven en werkKoelman was aanvankelijk voorbestemd zijn vader als timmerman op te volgen, maar hij toonde zoveel interesse voor het tekenen, dat hij op 20-jarige leeftijd teken- en schilderlessen nam bij de schilder Kruseman. Enkele jaren later vertrok hij naar Italië om zich van 1844 tot 1857 geheel op de kunst te richten. Terug in Nederland werd hij eerst hoofdonderwijzer en later directeur van de Haagse Academie van Beeldende Kunsten. In die periode ontwierp hij verschillende monumenten, zoals het met een prijs bekroonde ontwerp voor een nationaal monument 1813, het monument voor de hertog van Saksen-Weimar in het Haagse Lange Voorhout, het monument van de Waternimf in Brielle en het Van der Werff-monument in Leiden ter herinnering aan het Ontzet van Leiden. Bij enkele van deze ontwerpen werkte hij samen met de architecten W.C. van der Waeyen Pieterszen en H.P. Vogel. Ook maakte hij naam als schrijver, onder anderen met zijn werk In Rome. Koelman werd benoemd tot ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw en in de Orde van de Eikenkroon. Hij werd op 20 januari 1893 begraven op begraafplaats Oud Eik en Duinen in het bijzijn van bestuursleden, docenten en leerlingen van de Academie en vertegenwoordigers van Pulchri Studio, Arti et Industriae en Architectura. Fotogalerij
Bronnen, noten en/of referenties
 Zie de categorie Johan Philip Koelman van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
