Jeanne Vandier d'Abbadie
Jeanne Marie Thérèse Vandier d'Abbadie (geboren d'Abbadie d'Arrast; Neurenberg, 26 september 1899 – Neuilly-sur-Seine, 25 april 1977) was een Franse egyptologe. Leven en werkJeanne d'Abbadie d'Arrast werd geboren in Duitsland in een oude Franse protestantse familie. Ze groeide op in Parijs in een milieu van kunstenaars en acteurs. Ze had een passie voor theater en na het behalen van haar eindexamen speelde ze kleine rollen onder directie van Louise Lara, actrice van de Comédie-Française. Ze studeerde aan de École nationale supérieure des beaux-arts en aan de École du Louvre. In het Louvre werd ze gefascineerd door de oudheid en volgde ze colleges egyptologie bij Charles Boreux (1874-1944). Ze vervolgde haar studie aan het Institut catholique de Paris, waar ze de egyptoloog Jacques Vandier ontmoette. Boreux verkreeg een stipendium voor haar waardoor ze een jaar in het Egyptisch Museum (Caïro) kon doorbrengen. Hier ontwikkelde ze haar artistieke talent verder en reproduceerde ze inscripties en afbeeldingen uit Egyptische graven en van ostraca. Op 5 november 1931 trouwde ze met Jacques Vandier. Van 1932 tot 1936 werkte het echtpaar-Vandier in Egypte voor het Institut français d'archéologie orientale. Het Franse instituut deed sinds 1922 opgravingen in Deir el-Medina, geleid door Bernard Bruyère. De Vandiers, Jacques-Jean Clère en anderen werkten voornamelijk in de graven van de inwoners van Deir el-Medina die rond het dorp liggen. Vandier d'Abbadie kopieerde veel grafschilderingen en afbeeldingen op ostraca. Terug in Parijs hielp Vandier d'Abbadie in 1939 haar oude leermeester Boreux, de conservator van de Egyptische oudheden in het Louvre, om de collectie te evacueren naar verschillende kastelen buiten Parijs. Alle objecten bleven gespaard in de oorlog en konden in 1946 opnieuw geïnstalleerd worden onder leiding van haar echtgenoot, die de nieuwe conservator werd. In 1955 raakte Jacques Vandier zwaar gehandicapt aan zijn benen door polio. Beide echtgenoten zetten echter hun werk in de egyptologie voort. Na de dood van haar echtgenoot in 1973 wijdde Vandier d'Abbadie haar tijd aan het publiceren van zijn onderzoek en aan het voltooien van hun projecten, waaronder kopieën van de Middenrijks teksten uit de tempel van Tod. Zij stierf vier jaar na haar echtgenoot en is samen met hem begraven op het Cimetière de Montmartre in de tombe van Charles Bourgeois (1759-1832)[1]. Publicaties (keuze)
Bronnen, noten en/of referenties
|