Jean Lemaire (ca. 1473 – ca. 1525) was een Henegouws dichter, pamflettist en kroniekschrijver die beschouwd wordt als een voorloper van de renaissancehumanisten in Frankrijk en Vlaanderen. Hij werd geboren in het graafschap Henegouwen, nu in België, hetzij in Bavay, hetzij in Hargnies, hetzij in Belges, een onbekend plaatsje, al naargelang de bronnen. Hij liet zich later Jean Lemaire de Belges noemen, met verwijzing naar de mythische Gallische koning Belgius.
Lemaire schreef in het Frans. Hij maakte hierbij een onderscheid tussen het Frans en de Romaanse taal in de Nederlanden, die hij Waals noemde, onder andere in zijn driedelige Les Illustrations de Gaule et singularitéz de Troye (1511, 1512, 1513). Hij was verbonden aan het hof van landvoogdes Margareta van Oostenrijk en later aan dat van koning Lodewijk XII van Frankrijk.
Publicaties
La plainte du desiré
Les regretz de la dame infortunee
La chronique de 1507
La légende des Vénitiens
Carnet de notes
Des anciennes pompes funeralles
Les illustrations de Gaule et singularitez de Troyes
Epitaphe en maniere de George Chastellain et Jehan Molinet
Le livret sommaire
Une oroison
Traicté de la différence des schismes et des conciles de l'Eglise
Le dyalogue de vertu militaire et de jeunesse françoise
A la louenge des princes et princesses qui ayment la science historialle
Vim Ludovicus habet
Lettre d'un papegay de Madame de Savoie
Le chemin du temple de Minerve
Lettres
Uitgave
Les Illustrations de Gaule et singularitéz de Troye, 1549 [1]
Literatuur
Adeline Desbois-Ientile en Ellen Delvallée (red.), Lemaire de Belges. Une écriture sous le signe de la concorde (1473-1524), Tours, Presses universitaires François-Rabelais, 2024. ISBN 9782869069466