|
Jean-Paul Belmondo
  Jean-Paul Belmondo (Neuilly-sur-Seine, 9 april 1933 — Parijs, 6 september 2021) was een Franse acteur, bekend van film en theater. Hij acteerde in meer dan 80 films. LevensloopReeds vroeg in zijn carrière boekte Belmondo heel wat grote successen. In 1959 gaf Claude Chabrol hem zijn eerste belangrijke rol in het drama À double tour. Hij werd het jaar daarop echt beroemd met zijn rol in het drama À bout de souffle van Jean-Luc Godard, die van hem een gewichtig figuur maakte van de nouvelle vague. Vermeldenswaardig in die periode waren eveneens de drie films die hij draaide onder regie van Jean-Pierre Melville. Met Cartouche (1962) en L'Homme de Rio (1964), beide geregisseerd door Philippe de Broca, schakelde hij over op meer commerciële films, in het bijzonder komedies en actiefilms. Behalve de Broca deden ook Henri Verneuil, Jacques Deray, Jean Becker, Georges Lautner, Gérard Oury en Claude Lelouch meermaals een beroep op Belmondo's talent. Tussendoor werkte Belmondo nog af en toe samen met de cineasten van de Nouvelle Vague zoals Godard (Pierrot le fou, 1965), Louis Malle (Le Voleur, 1967), François Truffaut (La Sirène du Mississipi, 1969), Chabrol (Docteur Popaul, 1972) en Alain Resnais (Stavisky, 1974). Een belangrijk element in de commerciële successen van Belmondo waren de actiescènes en de stunts, die de acteur steevast zelf uitvoerde. Hieraan kwam een einde door een ongeluk op de set van Hold-up (1985).[1] Halverwege de jaren tachtig ging hij zich weer meer toeleggen op toneel en serieuzere filmrollen. In 2001 kreeg Belmondo een beroerte en sindsdien acteerde hij nauwelijks nog. Wel had hij in 2008 nog een hoofdrol in Un homme et son chien en was hij geregeld te gast op filmfestivals. PersoonlijkZijn eerste huwelijk was in 1952 met zijn jeugdliefde Élodie Constantin (1952-1968). Zij kregen drie kinderen: Patricia (1953-1993), Florence (1960) en Paul Alexandre (1963). Na de scheiding in 1968 had Belmondo langdurige relaties met achtereenvolgens Ursula Andress, Laura Antonelli, Maria Carlos Sotto Mayor en Barbara Gandolfi. Vanaf 1989 was hij samen met Natty Tardivel. Ze trouwden in 2002 en het jaar daarop werd een dochter geboren, het vierde kind van de toen 70-jarige Belmondo. Belmondo overleed op 6 september 2021 op 88-jarige leeftijd.[2][3] Bij het Hôtel des Invalides werd een door duizend mensen bezocht nationaal eerbetoon gehouden waarbij president Macron tot de sprekers behoorde.[4] De uitvaart vond op 10 september plaats in de Église Saint-Germain-des-Prés in Parijs.[5] Filmografie
Bronnen, noten en/of referenties
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
