Jean-François AmelineJean-François Ameline (ook Améline) (Caen, 28 augustus 1762 - aldaar, 3 december 1835)[1] was een Franse arts en hoogleraar aan de medische faculteit van Caen, die beschouwd wordt als een van de grondleggers van het gebruik van papier-maché voor anatomische modellen. Tot die tijd gebruikte men (bijen)was om anatomische modellen te vervaardigen. Rond 1810 begon Ameline modellen te maken die veel robuuster waren dan de toenmalige wassen exemplaren. Hij 'boetseerde' met papier-maché de lichaamsonderdelen op een echt menselijk skelet.[2] Het zo samengestelde lichaam kon uit elkaar worden gehaald zoals bij een dissectie waarbij laag na laag de diepere en diepere elementen zichtbaar werden, de doorgang van een zenuw of een bloedvat tussen de spieren, de verhoudingen van de ingewanden in de ribbenkast of de buik. De resultaten waren op het eerste gezicht spectaculair maar de weergave van veel van de elementen bleek ontoereikend.[3] Vanaf 1816 presenteerde hij stukken aan de medische vereniging van Caen voordat hij naar de Parijse geleerde kringen afzakte, die van 1819 tot 1821 allemaal zijn werk prezen, maar het geheel nogal duur vonden. In een rapport van de koninklijke adviesraad voor openbaar onderwijs van december 1821 wordt zijn uitvinding als volgt beschreven:[4]
Hij vocht een levenslange vete uit met zijn concurrent Louis Auzoux, die hem vanaf 1822 met een beter idee voorbijstak, via tal van publicaties waar hij hem beschuldigde van plagiaat. Ze gebruikten elk een verschillende techniek om hun anatomische modellen op te bouwen: Ameline gebruikte modellage (boetseren), Auzoux moulage (via een mal). Deze laatste methode was beter geschikt voor producties in grotere hoeveelheden en bandwerk waardoor het geheel goedkoper werd. Deze controverse zou voortduren tot de dood van beide protagonisten. Publicaties
Voetnoten
|