Jan Willem Erisman
Jan Willem Erisman (Utrecht, 14 augustus 1961) is een Nederlandse wetenschapper. Hij is sinds 2020 hoogleraar Milieu en Duurzaamheid aan de Universiteit Leiden, binnen het Centrum voor Milieuwetenschappen Leiden (CML).[1] Daarnaast is hij sinds 2023 voorzitter van de Wetenschappelijke Klimaatraad, een onafhankelijke raad die in 2022 werd opgezet en het kabinet adviseert over klimaatbeleid.[2][3] BiografieJan Willem Erisman heeft na de MAVO en HAVO de HTS opleiding Chemische technologie gevolgd in Voorburg. In 1992 promoveerde hij op het proefschrift 'Atmospheric deposition of acidifying compounds in the Netherlands' aan de Universiteit Utrecht.[4] Na zijn studie werkte hij bij de Universiteit Utrecht en bij het RIVM waarbij hij ammoniakconcentratiemetingen deed, emissiekaarten maakte en verspreidingsmodellen ontwikkelde. In 2003 begon hij bij Energieonderzoek Centrum Nederland in Petten waar hij zich richtte op luchtkwaliteit, biomassa en milieuonderzoek.[5] In 2009 werd Erisman aangesteld als buitengewoon hoogleraar Integrale Stikstofstudies aan de Vrije Universiteit Amsterdam[6] en in 2012 werd hij daarnaast directeur-bestuurder van het Louis Bolk Instituut.[7] Sinds 2020 werkt hij als hoogleraar Milieu en Duurzaamheid aan de Universiteit Leiden. Jan Willem Erisman staat ook wel bekend als de 'stikstofprofessor' en verscheen veelal in de media waarbij hij duiding en uitleg geeft over de stikstofcrisis. Publicaties
Bronnen, noten en/of referenties
|