Islands (Mike Oldfield)

Islands
Studioalbum van Mike Oldfield
(Albumhoes op en.wikipedia.org)
Uitgebracht september 1987
Opgenomen 1986-1987
Genre progressieve rock, poprock
Duur 48 minuten
Label(s) Virgin Records
Producent(en) diversen
Chronologie
1984
The Killing Fields		   1987
Islands		   1989
Earth moving
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Islands is het elfde studioalbum van Mike Oldfield.

Inleiding

Na twee albums te hebben afgeleverd in 1984 (Discovery en The Killing Fields) werd het even stil rondom Mike Oldfield. Het album islands werd in Europa gestoken in een platenhoes waarop een afgezonderd eiland (vermoedelijk in de omgeving van Bali) is afgebeeld in een zee waarin allerlei handvormige schaduwen te zien zijn. De opnamen daarvan is afkomstig uit de videofilm (VHS en cd-video) die tegelijkertijd werd uitgebracht. De Amerikaanse versie kreeg een andere hoes en ook een andere trackvolgorde.

Naar eerder gebruik schakelde Oldfield een waslijst aan gastmusici in, maar dit werd hier aangevuld met waslijst aan muziekproducenten. Alle opnamen vonden plaats in het Franse Megève. Oldfield richtte het album ook in als bij eerdere albums; een track van een elpeekant lang, aangevuld met kortere nummers.

Musici

Muziek

Alle muziek teksten geschreven door Oldfield

Cd Europa
Nr. Titel Duur
1. The wind chimes (part 1 and 2) (producer: Oldfield, Phillips) 21:47
2. Islands (producer: Oldfield, Tom Newman, Alan Shacklock) 4:20
3. Flying start (producer: Oldfield) 3:37
4. North point (producer: Oldfield) 3:33
5. Magic touch (producer: Oldfield, Geoffrey Downes) 4:14
6. The time has come (producer: Oldfield, Michael Cretu) 3:55
7. When the nights on fire (producer: Oldfield) 6:40
Cd Amerika
Nr. Titel Duur
1. The wind chimes (part 1) 2:33
2. The wind chimes (part 2) 19:14
3. Magic touch 4:14
4. The time has come 3:51
5. North point 3:31
6. Flying start 3:36
7. Islands 4:19

Ontvangst

Het album kreeg een lauwe ontvangst. De Nederlandse kranten maakten er eigenlijk geen melding van. De succesperiode van Oldfield met onder andere hitsingles was weer afgesloten. OOR's Pop-encyclopedie (versie 1993) bestempelde het als neigend naar muzak, mede als gevolg de draai die de muziekwereld had gemaakt. Wouter Bessels keek in 2012 voor Progwereld terug op het album en zag toch voornamelijk een herhaling aan zetten en overproductie in combinatie met gevoelsarme elektronische muziek.[1]

Het vertaalde zich in noteringen in albumlijsten. Daar waar het vorige studioalbum nog diverse nummer-1 noteringen liet zien, bleef dat bij Islands achterwege. Gunstige uitschieters waren nog Zwitserland (nummer 4 in 14 weken), Duitsland (nummer 9 in 22 weken, toch meer dan 250.000 exemplaren verkocht) en Noorwegen (nummer 9 in 7 weken). Nederland bleef daarbij ver achter; het kwam in twee weken notering niet verder dan plaats 71. Hetzelfde beeld liet Engeland zien (vijf weken notering met hoogste plaats 29).