Isabella van DampierreIsabella van Dampierre (1275 — 1333[1]) werd in 1275 geboren als laatste kind van Gwijde van Dampierre uit diens tweede huwelijk met Isabella van Luxemburg. Gwijde zocht steun bij het Engelse vorstenhuis om de zelfstandigheid van Vlaanderen ten opzichte van Frankrijk te behouden en Isabella werd door haar vader daarvoor ingezet; toen haar oudere zuster Filippa in Parijs gevangen werd gezet om een huwelijk met de Engelse kroonprins Eduard onmogelijk te maken, moest zij dan maar de bruid zijn. Maar Eduard I koos eieren voor zijn geld en koppelde zijn zoon aan een andere Isabella, dochter van de Franse koning Filips IV de Schone. Door bemiddeling van Lodewijk I van Nevers, zoon van haar oudste halfbroer Robrecht III, graaf van Vlaanderen, raakte Isabella dan getrouwd met Jan I (1270-1333), heer van Fiennes, en kreeg als bruidsschat het burggraafschap Bourbourg mee. Het paar had vier kinderen :
Voorouders
Bronnen, noten en/of referenties
|