Inge Lievaart
Ingetje Geertje (Inge) Lievaart (Oosterend, 14 april 1917 – Scheveningen, 15 oktober 2012) was een Nederlands dichteres. Ze was, vanwege de vaak mystieke en religieuze boodschap van haar gedichten, vooral bekend in protestants-christelijke kringen. LevensloopLievaart werd geboren op Texel, maar verhuisde op tienjarige leeftijd naar Ridderkerk. Ze publiceerde haar eerste bundel Biecht van een christen aan zijn volk in 1944, in de door Klaas Heeroma uitgegeven reeks In signo piscium. Omdat de opbrengst van de bundel bestemd was voor onderduikers, vond de publicatie plaats onder het pseudoniem Anna Terweel. Van vlak na de Tweede Wereldoorlog tot eind jaren 50 was ze betrokken bij het tijdschrift Ontmoeting, dat een podium bood aan schrijvers en dichters met een protestantse achtergrond. Ze koos in haar gedichten vaak voor Japanse dichtvormen als haiku's en tanka's. In de tekst werd regelmatig verwezen naar natuurverschijnselen, zoals het ruisen, stromen of kolken van water. Gerrit Komrij nam het gedicht De stem van het water op in zijn bloemlezing De Nederlandstalige Poëzie van de Negentiende en de Twintigste Eeuw in duizend en enige gedichten. Ze schreef ook liedteksten, waarvan er drie zijn opgenomen in het Liedboek voor de Kerken.[1] Lievaart overleed op ruim 95-jarige leeftijd in Scheveningen. Werken (selectie)Dichtbundels
Bloemlezingen
Bronnen, noten en/of referenties
|