Huis te Vleuten
Huis te Vleuten was een middeleeuwse woontoren met de status van ridderhofstad in het Utrechtse wijkdeel Vleuten. In de periode voor Huis te Vleuten was vermoedelijk reeds sprake van een voorloper van het kasteelcomplex. Huis te Vleuten is waarschijnlijk gebouwd in het tweede kwart van de 14e eeuw. Het grondplan was circa 9,6 bij 9,2 meter en de toren kende muren van 1,5 meter dikte. De woontoren was destijds voorzien van een grachtencomplex met een ophaalbrug. De eerste maal dat Huis te Vleuten werd vermeld was in 1412 bij de verkoop door Willem van Vleuten aan zijn dochter. In 1536 werd het door de Staten van Utrecht erkend als ridderhofstad. Rond 1800 is de woontoren afgebroken. Tot 2005 is de gracht nog zichtbaar geweest, daarna is het kasteelterrein bij de verbreding van de spoorlijn Utrecht-Woerden onder het talud verdwenen. In de omgeving van Huis te Vleuten waren nog andere woontorens. Een overgebleven exemplaar is Den Ham. Bronnen en noten
|