Hugh Richardson

Hugh Richardson
Richardson in Tibet, 1936
Richardson in Tibet, 1936
Persoonlijke gegevens
Volledige naam Hugh Edward Richardson
Geboortedatum 12 december 1905
Geboorteplaats St Andrews
Overlijdensdatum 3 december 2000
Overlijdensplaats St Andrews
Academische achtergrond
Alma mater Keble CollegeBewerken op Wikidata
Wetenschappelijk werk
Vakgebied Tibetologie
Bekend van Vertegenwoordiger van het Verenigd Koninkrijk in Lhasa
Onderzoek De geschiedenis van het Tibetaanse rijk, in het bijzonder op de epigrafie
Bekende werken Tibet and Its History (1962)
A Cultural History of Tibet (1968)
Portaal  Portaalicoon   Tibet

Hugh Richardson (St Andrews, 12 december 1905 - aldaar, 3 december 2000) was een Brits diplomaat en tibetoloog.

Levensloop

Hugh Richardson studeerde klassieke talen aan het Keble College dat deel uitmaakte van de Universiteit van Oxford. Nadat hij zijn studie afrondde, ging hij aan het werk als leraar op zijn oude school in Glenalmond.

Vanaf 1930 besloot hij net als zijn grootvader aan het werk te gaan voor de Indiase overheidsdienst. Tussen 1932 en 1934, tijdens zijn aanstelling als Sub-Divisional Officer in Bengalen, ontwikkelde hij zijn interesse voor Tibet en begon hij Tibetaans te leren.

Richardson in ca. 1940-41

In 1936 reisde hij mee met het gezantschap van Basil Gould naar de Tibetaanse hoofdstad Lhasa. Hier werd hij tot 1940 aangesteld als officieel vertegenwoordiger voor de Britse regering. Met een onderbreking van meerdere jaren werd hij dat opnieuw in 1946. Na de onafhankelijkheid vertegenwoordigde hij aansluitend India in Lhasa van 1947 tot 1950.

Richardson keerde vervolgens terug naar St Andrews in Schotland, trouwde met Huldah Rennie en begon een tweede carrière als schrijver en tibetoloog.

Na zijn terugkeer was hij een groot pleitbezorger voor de Tibetaanse kwestie. Zo begeleidde hij een Tibetaanse delegatie in 1950 naar New York om zich bij de Verenigde Naties hard te maken tegen de invasie van Tibet door het Chinese Volksbevrijdingsleger en de op handen staande bezetting.

Richardson schreef een groot aantal boeken over Tibet en de Chinese bezetting. Hij concentreerde zich in zijn wetenschappelijk werk op de geschiedenis van het Tibetaanse rijk, in het bijzonder op de epigrafie. Hij sprak nagenoeg vloeiend Bengaals en Tibetaans. Hij gaf lezingen aan meerdere universiteiten over de geschiedenis van Tibet en het Tibetaans.

Samen met David Snellgrove richtte hij het Institute of Tibetan Studies op in het Engelse Tring. In 1959 speelde hij een belangrijke rol in de oprichting van de Tibet Society of the UK.

In 2000 overleed hij na een langdurige ziekte.

Ontvangst

In 1944 werd hij onderscheiden als Officier in de Orde van het Britse Rijk en in 1947 werd hij benoemd tot Lid in de Orde van het Indische Keizerrijk.

In 1981 werd hij honorary fellow aan het Keble College in Oxford en in 1986 eveneens van de British Academy. In 1985 werd hij door de universiteit van St Andrews geëerd met een eredoctoraat.

Het jaar voor zijn dood werd hij door de International Campaign for Tibet onderscheiden met een Light of Truth Award.

In het boek History as Propaganda uit 2004 beschrijft van John Powers Richardson als een propagandist voor de Tibetaanse zaak. Hij zou zich in het debat over de status van Tibet vooral kritisch hebben uitgelaten over communistisch China en een niet-kritische houding hebben aangenomen tegenover Tibet.

Bibliografie

  • 1949: Three ancient inscriptions from Tibet, Journal of the Royal Asiatic Society of Bengal 15: 45-64
  • 1952: Ancient historical edicts at Lhasa and the Mu Tsung / Khri Gtsung Lde Brtsan treaty of A.D. 821-822 from the inscription at Lhasa, Royal Asiatic Society Prize Publication Fund, Londen, 19
  • 1952-3: Tibetan inscriptions at Zva-hi Lha Khang, Journal of the Royal Asiatic Society: 133-54 1-12
  • 1954: A ninth-century inscription from Rkong-po Journal of the Royal Asiatic Society: 157-73
  • 1957: A Tibetan Inscription from Rgyal Lha-khang Journal of the Royal Asiatic Society: 57-78
  • 1962: Tibet and Its History, ISBN 0-87773-376-7
  • 1964: A new inscription of Khri Srong Lde Brtans, Journal of the Royal Asiatic Society: 1-13
  • 1965a: How old was Srong-brtsan Sgam-po ?, Bulletin of Tibetology, deel 2, nr. 1, 6-8
  • 1965b: A fragment from Tun-huang, Bulletin of Tibetology, deel 2, nr. 3, 33-38
  • 1968: A Cultural History of Tibet, met David Snellgrove, 1995 (gewijzigde versie): ISBN 1-57062-102-0
  • 1969: The inscription at the Tomb of Khri Lde Srong Btsan, Journal of the Royal Asiatic Society, 29-38
  • 1969b: Tibetan chis and tschis, Asia Major, 14: 154-6
  • 1972: The rKong-po Inscription, Journal of the Royal Asiatic Society: 30-39
  • 1973: The Skar-cung inscription, Journal of the Royal Asiatic Society: 12-20
  • 1974: Ch'ing Dynasty Inscriptions at Lhasa, Serie Orientale, Rome, deel 47, Instituto italiano per l'africa e l'oriente
  • 1978: The Sino-Tibetan treaty inscription of A.D. 821/823 at Lhasa, Journal of the Royal Asiatic Society: 137-62
  • 1983: Bal-po and Lho-bal, Bulletin of the School of Oriental and African Studies 46: 136-8
  • 1985: A corpus of Early Tibetan Inscriptions, James G. Forlong Series nr. 29, Hertford, Royal Asiatic Society, ISBN 0-947593-00-4
  • 1987: Early Tibetan Inscriptions: Some Recent Discoveries, The Tibet Journal, 12.2, Library of Tibetan Works and Archives: 3-15
  • 1988: More Early Inscriptions from Tibet, Bulletin of Tibetology, New Series 2, Gangtok, Research Institute of Tibetology: 5-8
  • 1989: Eary Tibetan law concerning dog-bite, Bulletin of Tibetology, New Series 3, 5-10
  • 1990: Hunting accidents in early Tibet, Tibet Journal, 15-4, 5-27
  • 1995a: The Tibetan Inscription attributed to Ye shes 'od, Journal of the Royal Asiatic Society 3e serie 5.3: 403-404
  • 1995b: The inscription at Ra-tshag Dgon-pa, Bulletin of the School of Oriental and African Studies 58: 534-9
  • 1997: Adventures of Tibetan Fighting Monk, met Khedrup Tashi, White Orchid Books; ISBN 974-87368-7-3
  • 1998 High peaks, pure earth: collected writings on Tibetan history and culture, Serindia publications, Londen