Henri Jean Rigel

Henri Jean Rigel (Parijs, 15 mei 1770 – Abbeville, 16 december 1852) was een Frans componist, muziekpedagoog en pianist. Hij is een zoon van de componist, muziekpedagoog en pianist Henri-Joseph Rigel en de jongere broer van de componist Louis Rigel (1769-1811).

Levensloop

Rigel kreeg eerste lessen van zijn vader en begon in 1784 zijn studie aan de Koninklijke zangschool (L'École royale de chant) in Parijs. In 1795 wisselde hij aan het Conservatoire national supérieur de musique te Parijs en zette zijn studies voort.

Later nam hij deel aan Napoleon Bonaparte's xxpeditie naar en door Egypte. Aldaar, in Caïro, gingen ook twee opera's van hem in première. Hij werd lid van het Egyptisch Instituut voor Wetenschappen en Kunst. Hij werd ook directeur van het Franse theater in Caïro. Na 1800 ging hij terug naar Frankrijk en werd in Parijs pianoleraar. In 1805 werd hij door Napoleon Bonaparte tot "pianiste de la musique particulière de l'Empereur" benoemd, een functie, die door Koning Lodewijk XVIII van Frankrijk nog eens bekrachtigd werd.

Tot zijn bekendste leerlingen behoorde César Franck.

Composities

Werken voor orkest

• 4 concerten, voor piano en orkest

Muziektheater

Opera's

Voltooid in	titel	aktes	première	libretto
1799	Les Deux Meuniers	1 akte	1799, Caïro	Ch. L. Balzac
1805	Le Duel nocturne	1 akte	23 december 1805, Parijs, Théâtre Feydeau	Charles de Longchamps

Werken voor piano

• Trois sonates, voor piano

Bibliografie

• Annette Monheim: Ein Westfale in Paris: die Tagebücher des Ludwig Grafen von Bentheim-Steinfurt aus den Jahren 1806/1807, LIT Verlag Berlin-Hamburg-Münster, 1997. 369 S., ISBN 978-3-825-83347-3
• Don Michael Randel: The Harvard biographical dictionary of music, Harvard University Press, 1996. 1013 p., ISBN 978-0-674-37299-3