Helmleguanen

Helmleguanen
Helmleguaan (Corytophanes cristatus)
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Chordata (Chordadieren) Klasse: Reptilia (Reptielen) Orde: Squamata (Schubreptielen) Onderorde: Lacertilia (Hagedissen) Infraorde: Iguania (Leguaanachtigen) Familie: Corytophanidae
Geslacht
Corytophanes Boie, 1827
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Helmleguanen op Wikispecies
Portaal    Biologie Herpetologie

Helmleguanen[1] (Corytophanes) zijn een geslacht van hagedissen uit de familie Corytophanidae.

Naam en indeling

De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Heinrich Boie in 1827.[2] Er zijn drie soorten die vroeger tot de familie leguanen (Iguanidae) werden gerekend.

Uiterlijke kenmerken

Alle soorten zijn zeer lenig en hebben lange poten en een lange staart, de staart is twee keer zo lang als het lichaam. Helmleguanen danken hun Nederlandstalige naam aan de kam-achtige vergroeiing aan de kop. De lichaamskleur is bruin tot groen.

Verspreiding en habitat

De hagedissen komen voor in Midden-Amerika en noordelijk Zuid-Amerika. Ze leven in de landen Belize, Colombia, Costa Rica, El Salvador, Guatemala, Honduras, Mexico, Nicaragua en Panama.[2]

De habitat bestaat uit tropische en subtropische bossen, zowel vochtige bossen in laaglanden als meer bergachtige streken.[3]

Beschermingsstatus

Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan alle soorten een beschermingsstatus toegewezen. De drie hagedissen worden gezien als 'veilig' (Least Concern of LC).[3]

Soorten

Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.

Naam	Auteur	Verspreidingsgebied	Hoogte boven zeeniveau
Helmleguaan (Corytophanes cristatus)	Merrem, 1820	Mexico, Belize, Guatemala, Nicaragua, Honduras, Costa Rica, Panama, Colombia, mogelijk in El Salvador	600 - 800 m
Corytophanes hernandezi	Wiegmann, 1831	Mexico, Belize, Guatemala, Honduras	0 - 1300 m
Corytophanes percarinatus	Duméril, 1856	Mexico, Guatemala, El Salvador, Honduras	1300 - 2200 m, soms 200 m

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties

Referenties

1. Bernhard Grzimek (1971). Het Leven Der Dieren Deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG, Pagina 231. ISBN 90 274 8626 3.
2. Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Corytophanes. Gearchiveerd op 25 juli 2023.
3. International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Corytophanes - IUCN Red List.

Bronnen

• (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database - Corytophanes - Website Geconsulteerd 25 juli 2019