Häns'che Weiss
Häns’che Weiss (Berlijn, 1951 – 2 juni 2016) was een Duitse jazzgitarist, componist en vertolker van zigeunerjazz in de traditie van Django Reinhardt. Weiss leerde de basisbeginselen van het gitaarspel in zijn familie. In december 1969 nam Schnuckenack Reinhardt hem op in zijn kwintet. Drie jaar later, in september 1972, richtte hij het Häns’che Weiss kwintet op, dat voortkwam uit het (oude) Schnuckenack Reinhardt Kwintet. De leden waren:
In 1978 kreeg het ensemble de Deutscher Schallplattenpreis voor zijn vierde album 5 Jahre Musik Deutscher Zigeuner. Dit album bevat de eerste politieke titel van een Sinto-muzikant, Lass Maro Tschatschepen (Laat ons ons recht opeisen). Het lied gaat over de Porajmos ('holocaust' van de Roma en Sinti) in het Romani. Het gevolg was een woede-uitbarsting onder zijn volk, omdat men niet wilde dat de taal bekend werd bij de 'burgers'. Veel jonge Duitsers hoorden pas over de vernietiging van de zigeuners door deze plaat. Weiss hief daarna de formatie, die aan de sound van het Quintette du Hot Club de France schatplichtig was, op om vanaf 1981 nieuwe muzikale wegen te bewandelen en zijn repertoire met moderne jazz en bossanova uit te breiden. De plaats van Winterstein werd in zijn kwartet c.q. trio (van 1984 tot 1994) ingenomen door zijn neef Martin Weiss. Later speelde Häns’che Weiss met bassist Vali Mayer in een duo, dat ook wel met pianist Micky Bamberger tot een trio werd uitgebreid. Discografie (selectie)
Externe linksBronnen, noten en/of referenties
|