Hij was in 1973 een van de oprichters van de schrijversvakbondThe Writers' Union of Canada (TWUC) (Frans: Syndicat des Écrivains du Canada, SEC), waarvan hij van 1974 tot 1975 voorzitter was. Hij is ook een van de oprichters van de Writers' Trust of Canada (Frans: La Société d'Encouragement aux Écrivains du Canada), een literairenon-profitorganisatie die het schrijven in Canada wil stimuleren.[2]
Gibson heeft ook geschreven voor film, radio en televisie.[3][4]
Graeme Gibson studeerde aan de Universiteit van West-Ontario in London en gaf daarna les aan het Ryerson Institute of Technology, nu Ryerson University in Toronto.[3]
Gibson was gehuwd met dichteres en uitgeefsterShirley Gibson (1927-1997),[6] met wie hij twee zoons had.[5]
Ze scheidden in 1973.[7][8] Sindsdien was Gibson de partner van schrijfster Margaret Atwood (1939).[2] Ze woonden op een boerderij bij Alliston, Ontario, waar in 1976 hun dochter werd geboren. Het gezin verhuisde in 1980 terug naar Toronto.[9]
Het tijdschrift The New Yorker schreef in het nummer van 17 april 2017 dat bij Gibson de eerste tekenen van dementie waren vastgesteld.[1] Hij overleed in september 2019 op 85-jarige leeftijd.
Bibliografie
Gibsons bekendste werk is Eleven Canadian Novelists uit 1970, waarin uitgebreide interviews staan over literatuur en schrijven met elf bekende Canadese auteurs: Margaret Atwood, Austin Clarke, Matt Cohen, Marian Engel, Timothy Findley, Dave Godfrey, Margaret Laurence, Jack Ludwig, Alice Munro, Mordecai Richler en Scott Symons.
Engelse titels (Nederlandse titels waar beschikbaar):
Non-fictie
Eleven Canadian Novelists – 1970
Uncommon Ground: A Celebration of Matt Cohen – 2002
The Bedside Book of Birds – 2005
The Bedside Book of Beasts – 2009
For a Common Cause: Case Studies in Communities and Environmental Change – 1996 (red.)
2007 – Erelid van de Royal Canadian Geographical Society in 2007
2015 – Gouden medaille van de Royal Canadian Geographical Society (RCGS, Frans: La Société géographique royale du Canada, SRGC), een Canadese educatieve non-profitorganisatie die zich inzet voor een bredere kennis en een diepere waardering van het natuurlijke en culturele erfgoed en de ecologische, sociale en economische uitdagingen van Canada (deze kreeg hij samen met Margaret Atwood en Jacob Verhoef,[10] een Nederlandse geofysicus die sinds 1985 in Canada woont en werkt).[11]
Trivia
In 1996 besloot Gibson om – naar later bleek tijdelijk – te stoppen met het schrijven van romans. Hij werkte op dat moment aan een roman met de titel Moral Disorder. Atwood leende die titel voor haar verzameling korte verhalen Moral Disorder (Moreel verval), die in 2006 gepubliceerd werd.[12]
De Writers' Union of Canada (TWUC) stelde in 1991 de Graeme Gibson Award in, een onderscheiding die opmerkelijke bijdragen onderscheidt om de situatie van schrijvers in Canada te verbeteren. Gibson zelf was, heel toepasselijk, de eerste ontvanger.[3]
Op 5 mei 2015 onthulden Gibson en burgemeester van Deventer Andries Heidema een plaquette in de T.G. Gibsonstraat in Deventer welke genoemd is naar Gibsons vader, brigadegeneraal Thomas Gibson.[13]
Dit artikel gaat over de Canadese schrijver Graeme Gibson (1934-2019). Voor het artikel over zijn vader, zie Thomas Graeme Gibson.
.svg){kind=small}
