Muffat, afkomstig uit een van origine Schotse familie, werd geboren in Savoye. Kort na zijn geboorte in 1653 verhuisde zijn familie naar de Elzas, waar hij tevens opgroeide. Van 1663 tot 1669 kreeg hij een muziekopleiding in Parijs, onder anderen bij Jean-Baptiste Lully (1632-1687). Vervolgens studeerde hij aan meerdere Jezuïetencolleges in de Elzas. Van 1671 tot 1674 is hij actief als organist in Molsheim bij Straatsburg. In 1674 studeerde hij in Ingolstadtrechtsgeleerdheid. Daarnaar concentreerde hij zich helemaal op muziek en verhuisde naar Wenen. Aan het hof van keizer Leopold I van het Heilige Roomse Rijk werd hij gevorderd, maar kreeg geen vaste baan. Muffat ging in 1677 naar Praag en kwam in 1678 naar Salzburg om op 25-jarige leeftijd benoemd te worden aan het hof van de vorst-aartsbisschop van Salzburg.
Kosmopoliet van de muziek
De aartsbisschop van Salzburg liet hem in 1681 en 1682 op studiereis naar Italië gaan, waar hij onder andere bij Pasquini in Rome in de leer ging. Daar ontmoette hij tevens Arcangelo Corelli en leerde hij diens Concerti grossi kennen. Muffats eigen werken versmelten elementen van de Italiaanse en de (door zijn studie in Parijs geleerde) Franse stijl. Na zijn terugkomst in Salzburg (1682) werkte hij als bemiddelaar van deze divergerende stijlen. In 1690 werd in Salzburg zijn “Apparatus musico-organisticus” gepubliceerd. In zijn voorwoord schreef Muffat dat het zijn bedoeling was om de Italiaanse, Franse en Duitse stijlen samen te brengen in iets nieuws.
Vervolgens ging Muffat als kapelmeester aan het hof van de bisschop van Passau Johann Philipp von Lamberg. In deze functie bleef hij tot zijn dood.
Composities
Werken voor orkest
1682Armonico tributo, verzameling van vijfstemmige sonates voor strijkers
Sonate nr. 1 in D-majeur
Sonate nr. 2 in g-mineur
Sonate nr. 3 in A-majeur
Sonate nr. 4 in e-mineur
Sonate nr. 5 in G-majeur
1695Florilegium Primum, zeven suites voor meerdere instrumenten (blokfluiten, strijkers en basso continuo) (opgedragen aan Vorstbisschop Johann Philipp)
Fasciculus VII. - "Constantia" (Air; Entrée des Fraudes; Entrée des Insultes; Gavotte; Bourrée; Menuet I; Menuet II)
1698Florilegium Secundum, acht suites voor strijkers en basso continuo
Fasciculus I. - Nobilis Juventus (I Ouverture, II Entrée d'Espagnols, III Air pour des Hollandois, IV Gigue pour des Anglois, V Gavotte pour des Italiens, VI Menuet I pour des Francois, VII Menuett II)
Fasciculus II. - Laeta Poesis (Ouverture, II Les Poetes, III Jeunes Espagnols, IV Autre pour les mêmes, V Les Cuisiniers, VI Les Hachis, VII Les Marmitons)
Fasciculus III. - Illustres Primitiae (I Ouverture; II Gaillarde, III Courante, IV Sarabande, V Gavotte, VI Passacaille, VII Bourée, VIII Menuet, IX Gique)
Fasciculus IV. - Splendidae Nuptiae (I Ouverture, II Les Paisans, III Canaries, IV Les Cavalliers, V Menuet I, VI Rigaudon pour des Jeunes Paisannes Poitevines, VII Menuet II)
Fasciculus V. - Colligati Montes (I Ouverture, II Entrée de Maitres d'armes, III Autre Air pour les mêmes, IV Une Fantôme, V Les Ramonneurs, VI Gavotte pour les Amours, VII Menuet I, pour l'Hymen, VIII Menuet II)
Fasciculus VI. - Grati Hospites (I Caprice, II Gigue, III Gavotte, IV Rigodon dit le solitaire, V Contredanse, VI Bourée de Marly imitée, VII Petite Gigue)
Fasciculus VII. - Numae Ancile (I Ouverture, II Entrée de Numa, III Autre Air pour le même, IV Traquenard pour de Jeunes Romains, V Air II pour les mêmes, VI Ballet pour les Amazones, VII Menuet I des Susdittes, VIII Menuet II)
Fasciculus VIII. - Indissolubilis Amicitia (I Ouverture, II Les Coutisans, III Rondeau, IV Les Gendarmes, V Les Bossus, VI Gavotte, VII Sarabande pour le Genie de l'Amitié, VIII Gigue, IX Menuet)
170112 Concerti Grossi - Auserlesener mit Ernst und Lust gemengter Instrumental-Musik Erste Versamblung, voor strijkers en basso continuo
Regulae Concentuum Partiturae Authore Georgio Muffat, 1699.
Bibliografie
Markus Eberhardt: Georg Muffat und seine Zeit, in: Heinz-Walter Schmitz (Hrsg.): "Georg Muffat. Ein reichsfürstlicher Kapellmeister zwischen den Zeiten". Passau, 2006 (S.7-69)
Stewart Gordon: A History of Keyboard Literature. Music for the Piano and its Forerunners, New York: Schirmer Books, 1996, 566 p.
Francesco Passadore, Franco Rossi: Musica, scienza e idee nella serenissima durante il seicento, Venezia: Edizioni Fondazione Levi, 1996, 414 p.
Wolfgang Suppan, Armin Suppan: Das Neue Lexikon des Blasmusikwesens, 4. Auflage, Freiburg-Tiengen, Blasmusikverlag Schulz GmbH, 1994, ISBN 3-923058-07-1
Paul E. Bierley, William H. Rehrig: The heritage encyclopedia of band music : composers and their music, Westerville, Ohio: Integrity Press, 1991, ISBN 0-918048-08-7