Gele stekelkorstzwam

Gele stekelkorstzwam
Gele stekelkorstzwam
Taxonomische indeling
Rijk:Fungi (Schimmels)
Stam:Basidiomycota (Basidiomyceten)
Klasse:Agaricomycetes
Orde:Polyporales
Familie:Meruliaceae
Geslacht:Mycoacia
Soort
Mycoacia uda
(Fr.) Donk (1931[1])
Gele stekelkorstzwam
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Schimmels

De gele stekelkorstzwam (Mycoacia uda) is een schimmel behorend tot de familie Meruliaceae. Hij komt voor op hout vooral aan de onderzijde. Hij leeft saprotroof op diverse soorten loofhout. De soort komt het vaakst voor op Fagus, eik (Quercus) en els (Alnus), voornamelijk in voedselrijke bossen.

Kenmerken

Kenmerken

Het vruchtlichaam is wasachtig, dun korstvormig en tot enkele cm lang. Het hymenium staat dicht opeen en heeft staande stekeltjes. De kleur is zwavel- of wasachtig-geel tot okergeel. De stekels zijn spits en zijn 1 tot 2 mm lang. De stekeltjes kleuren paars in soda, ammonia en KOH.

Microscopische kenmerken

De cystidia zijn fusiform. De sporenprint is wit. De sporen zijn glad, hyaliene en meten 5-5,5(-6) × 2-2,5 µm.[2] Het heeft een monomitisch hyfensysteem, blijkbaar met gespen bij alle septen. De tramale hyfen zijn hyaliene en dikwandig.

Verspreiding

De soort is waargenomen in Noord- en Zuid-Amerika, Europa, Azië, Afrika en Australië. De meeste waarnemingen komen uit Europa.

In Nederland komt de gele stekelkorstzwam algemeen voor. Hij is niet bedreigd en staat niet op de rode lijst.[3]