Ferdinand Albrecht I van Brunswijk-Bevern
Ferdinand Albrecht I van Brunswijk-Bevern (Brunswijk, 22 mei 1636 – Bevern, 23 april 1687) was van 1667 tot aan zijn dood hertog van Brunswijk-Bevern. Hij behoorde tot het Nieuwere Huis Brunswijk. LevensloopFerdinand Albrecht I was de vierde zoon van hertog August van Brunswijk-Wolfenbüttel uit diens derde huwelijk met Elisabeth Sophia, dochter van hertog Johan Albrecht II van Mecklenburg-Güstrow. Na het overlijden van zijn vader in 1666 disputeerden Ferdinand Albrecht en zijn broers over de erfenis van hun vader. Uiteindelijk kreeg hij in 1667 het Slot van Bevern en een enorme geldsom als apanage. In ruil daarvoor moest hij echter zijn aanspraken op het hertogdom Brunswijk-Wolfenbüttel opgeven. Ferdinand Albrecht liet zichzelf hertog van Brunswijk-Bevern noemen. In 1665 werd hij benoemd tot lid van de Royal Society, de Britse academie voor wetenschappen, en in 1673 werd hij door hertog August van Saksen-Weißenfels opgenomen in het literaire Vruchtdragende Gezelschap. In april 1687 stierf Ferdinand Albrecht op 50-jarige leeftijd. Huwelijk en nakomelingenOp 26 november 1667 huwde hij met Christina (1648-1702), dochter van landgraaf Frederik van Hessen-Eschwege. Ze kregen negen kinderen:
Voorouders
Bronnen, noten en/of referenties
|