Félix van den Branden de Reeth
Félix Florimond Aloïs van den Branden de Reeth (Mechelen, 20 juni 1809 - 27 januari 1867) was een Belgisch katholiek politicus. LevensloopFélix Van den Branden was een zoon van Jean van den Branden de Reeth (1762-1826), onderprefect van Mechelen tijdens het Eerste Franse Keizerrijk, en van die zijn tweede vrouw Marie-Joséphine de Veyder Malberg (1776-1854). Na zeven kinderen met zijn eerste vrouw, Caroline de Berberich (1765-1805), had hij er nog vijf met zijn tweede. De familie bezat onder het ancien régime adellijke titels vanaf 1689. Jean van den Branden verkreeg in 1823, onder het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, erfelijke adelserkenning met de titel van ridder voor hem en al zijn mannelijke nazaten. De toekenning gebeurde op de naam 'Van den Branden de Reeth' (naar de heerlijkheid Reet die de familie onder het ancien régime bezat) en dit was voortaan de officiële naam van de familie.
In 1842 werd Felix van den Branden gemeenteraadslid en in 1843 schepen van Mechelen, tot in 1846. Hij werd toen arrondissementscommissaris voor Mechelen (1846-1847), maar na korte tijd werd hij door de nieuwbenoemde liberale regering Rogier I afgezet. In 1848 werd hij verkozen tot katholiek volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Mechelen, een mandaat dat hij tot aan zijn dood vervulde. Literatuur
Externe link |