Félix Janlet
Félix Janlet (Brussel, 7 januari 1808 – Brussel, 28 mei 1868)[1] was een Brusselse plafonneerder-architect die bouwde volgens de klassieke vormgeving van de achttiende eeuw. BiografieFélix was de zoon van Joseph Janlet (Floreffe, 30 juni 1760 - Brussel, 28 november 1812) en Marie Agnes Lalou (Mont-Saint-Guibert, 24 juli 1765 - Brussel, 27 september 1834). Vader Joseph werd op 29 januari 1795 (op 35-jarige leeftijd) toegelaten als poorter van de stad Brussel. Bijgevolg mocht hij vanaf die datum zijn beroep als plafonneerder in Brussel uitoefenen en werd zijn status als Brusselaar economisch haalbaar. Zoon Félix heeft wellicht de plafonneerkunst van zijn vader geleerd, en zich naderhand bekwaamd in de architectuur. Toen Félix ongeveer dertig was, trad hij op 15 februari 1838 in het huwelijk met de elf jaar jongere Caroline Christiaens (Brussel, 5 juni 1819, Brussel, 22 maart 1899). Uit deze echtverbintenis werden acht kinderen geboren, onder wie Émile Janlet (1839-1919),[2] die later in het voetspoor van zijn vader ook architect werd. Félix was stagemeester en werkgever van een aantal befaamde bouwmeesters:
Félix Janlet overleed op 28 mei 1868 en werd ter aarde besteld in een familiegraf, gelegen op de begraafplaats van Laken (perk 27, weg 6, concessie 406). Het grafmonument werd ontworpen door zijn zoon Émile. Werken (Selectie)
Bronnen, noten en/of referenties
Voetnoten |