|
Elizabeth Barrett Browning
Elizabeth Barrett Browning (Coxhoe Hall, nabij Durham, 6 maart 1806 - Florence, 29 juni 1861) wordt beschouwd als een van de belangrijkste Engelse dichters van het victoriaans tijdperk. Ze werd bewonderd door tijdgenoten als William Makepeace Thackeray, Edgar Allan Poe en Alfred Lord Tennyson, was een bekwaam vertaler van Griekse teksten en een gepassioneerd abolitionist en feminist. Haar liefdessonnetten Sonnets from the Portuguese, waarin de bekende versregel How do I love thee? Let me count the ways voorkomt, zijn nog steeds populair. BiografieJeugdElizabeth Barrett was de oudste van elf kinderen en groeide op in Ledbury in een rijke familie die een fortuin vergaarde op de suikerplantages van Jamaica. Elizabeth was een vroegrijp kind en begon reeds op zeer jonge leeftijd met het schrijven van gedichten. Haar vader liet The Battle of Marathon, een gedicht van zijn veertienjarige dochter, in eigen beheer drukken, en toen Elizabeth zestien jaar oud was schreef ze een lang, filosofisch gedicht met de titel An Essay on Mind. In 1826 publiceerde ze haar eerste dichtbundel, An Essay on Mind and Other Poems, en in 1833 vertaalde ze de Griekse tragedie Prometheus Geboeid in het Engels. Na de afschaffing van de slavernij ging het financieel minder goed met Brownings vader Edward Moulton Barrett, die met zijn familie Ledbury verliet en naar Sidmouth en vervolgens Londen verhuisde. Browning bleef schrijven en publiceerde in 1838 een nieuwe dichtbundel, The Seraphim and Other Poems. Ook correspondeerde ze met verschillende bekende schrijvers en dichters zoals Mary Russell Mitford. Na de dood van haar broer Edward in een zeilongeluk in 1840 trok ze zich enkele jaren terug uit de openbaarheid. Ze had een slechte gezondheid en verliet nauwelijks haar slaapkamer. Haar bekendheid nam echter steeds verder toe, vooral met de publicatie van The Cry of the Children in 1843, gevolgd door het tweedelige Poems in 1844. Huwelijk Na de publicatie van Poems ontving ze een brief van de zes jaar jongere dichter en toneelschrijver Robert Browning (1812-1889), die toen nog vrij onbekend was. Ze ontmoetten elkaar, werden verliefd en trouwden in het geheim in 1846, omdat haar strenge vader zijn kinderen niet toestond om te trouwen. Het stel vertrok naar Italië en ging in Florence wonen, in het herenhuis Casa Guidi, nu een museum. Hier schreef Barrett Browning het politiek getinte Casa Guidi Windows (1851), sterk beïnvloed door de Italiaanse eenwordingsstrijd, het Risorgimento. Elizabeth Barrett Browning en Robert Browning kregen een zoon, de kunstenaar Robert Barrett Browning (1849-1912), bijgenaamd "Pen". De film The Barretts of Wimpole Street (1934) was gebaseerd op de beroemde romance tussen Elizabeth Barrett Browning en haar man. Norma Shearer werd genomineerd voor een Oscar voor haar rol als Elizabeth Barrett Browning. Laatste jaren Barrett Brownings meest ambitieuze werk, het epische gedicht Aurora Leigh, verscheen in 1856. Tijdens haar laatste levensjaren ontwikkelde ze een interesse in spiritisme en het occulte, maar ze was op het obsessieve af vooral bezig met Italiaanse politiek. In 1860 publiceerde ze nog een kleine verzameling politieke gedichten, Poems before Congress, voordat haar gezondheid verslechterde en ze op 29 juli 1861 overleed. Ze werd begraven op de Engelse Begraafplaats (Cimitero degli Inglesi) in Florence, in een praalgraf ontworpen door de Engelse schilder en beeldhouwer Frederic Leighton. Werken
Sonnets from the PortugueseSonnets from the Portuguese, geschreven in 1845-1846 en oorspronkelijk uitgegeven in 1850, is een verzameling van 44 sonnetten over de liefde tussen haar en haar man Robert. Gedicht nummer 43 uit deze verzameling bevat een van de bekendste versregels uit de Engelse literatuur: How do I love thee? Let me count the ways:
EerbetoonIn 1985 werd een inslagkrater op de planeet Venus naar haar vernoemd. Externe links
 Zie de categorie Elizabeth Barrett Browning van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
