Elisabeths echtgenoot wordt tussen 1160 en 1190 vermeld als graaf van Nassau.[3][4] Hij nam deel aan de Derde Kruistocht onder keizerFrederik I ‘Barbarossa’;[5][6][7][8] het lijkt erop dat hij het tot na de inname van Akko heeft volgehouden en vervolgens op de terugweg op zee overleden is.[7]
‘Elysa comitissa dicta de Schowenburg, relicta … Ruperti comitis de Nassowe’ verkocht bezit aan Klooster Johannisberg, met toestemming van ‘Hermanni comitis de Virneburg et Luccardis conthoralis ipsius filie nostre advocatiam et iudicium ville Steinheim’, in een oorkonde gedateerd 27 februari 1204.[1][2]
‘Lucardis comitissa de Sarebrugen … cum sororibus nostris Alverade quondam comitissa de Cleberc et Elysa quondam etiam comitissa de Nassowe’ schonken bezit aan de Dom van Limburg in een oorkonde uit 1235.[2]
De necrologie van Klooster Arnstein registreerde het overlijden van ‘Elizabetis comitisse de Nassauwe, que legavit nobis elemosinam bonam’ op 20 juni.[1][2]
Kinderen
Uit het huwelijk van Elisabeth en Rupert werden geboren:[1][3][4][5][8]
Herman († 16 juli vóór 1206), graaf van Nassau 1190–1192.
Hesselfelt, H.F.J. (1965). De oudste generaties van het Huis Nassau. De Nederlandsche Leeuw. Maandblad van het Koninklijk Nederlandsch Genootschap voor Geslacht- en Wapenkunde 1965 (11): 354-365
(de) Lück, Alfred (1981). Siegerland und Nederland, 2. Auflage. Siegerländer Heimatverein e.V., Siegen [1967].
(de) Sauer, Wilhelm (1889). Allgemeine Deutsche Biographie. Band 29. Duncker & Humblot, Leipzig, "Ruprecht III., Graf von Laurenburg-Nassau", pp. 730-731.
Venne, J.M. van de, Stols, Alexander A.M. (1937). Geslachts-Register van het Vorstenhuis Nassau. A.A.M. Stols’ Uitgevers-Maatschappij, Maastricht.
Vorsterman van Oyen, A.A. (1882). Het Vorstenhuis Oranje-Nassau. Van de vroegste tijden tot heden. A.W. Sijthoff en J.L. Beijers, Leiden en Utrecht.
Voetnoten
↑Volgens Cawley (Palatinate) was zij geen dochter van graaf Emico III van Leiningen, maar van diens broer wiens naam onbekend is.
↑Dek (1970), Hesselfelt (1965) en Van de Venne & Stols (1937) vermelden dat Lucardis eerst ca. 1200 huwde met Gebhard IV van Querfurt, burggraaf van Maagdenburg († Querfurt, 1213) en daarna in 1214 met graaf Herman V van Virneburg. In een eerdere versie vermeldde Cawley (Nassau) dat er gerede twijfel is of Lucardis eerst met Gebhard van Querfurt gehuwd was. Gelet op de datering van een oorkonde (27 februari 1204) waarin de moeder van Lucardis bezit verkoopt met toestemming van Herman van Virneburg en zijn echtgenote Lucardis, kunnen Lucardis en Herman niet pas in 1214 gehuwd zijn. En omdat Gebhard van Querfurt pas in 1213 overleed, is een huwelijk van hem met Lucardis zeer onwaarschijnlijk. Inmiddels is het eerste huwelijk geheel van de website van Cawley verwijderd. Vorsterman van Oyen (1882) vermeldt alleen het huwelijk van Lucardis met graaf Herman van Virneburg.