Eduard Houbolt

Eduard Houbolt
(Houbolt, 1928)
Persoonsgegevens
Geboren	Delft, 9 augustus 1885
Overleden	Den Haag, 14 januari 1954
Geboorteland	Nederland
Beroep(en)	Kunstschilder, graficus, kunstrestaurateur en publicist
Oriënterende gegevens
Leermeester	Theo van Wijngaarden, Wijnand Bastiaan van Horssen en Frits Jansen
Leerling(en)	Hein Kray en Frederik Hendrik de Meester
RKD-profiel
Portaal    Kunst & Cultuur

Eduard Johannes Fredericus Houbolt (Delft, 9 augustus 1885 – Den Haag, 14 januari 1954) was een Nederlands kunstschilder, etser, tekenaar en publicist.

Biografie

Houbolt werd geboren in Hof van Delft als zoon van Willem Frederik Houbolt en Johanna Maria Margaretha van der Hoeven. In 1918 trouwde Houbolt met Francisca Nowee.[1] Dit huwelijk werd in 1938 ontbonden.[2]

Nadat Houbolt werd afgekeurd voor militaire dienst, legde hij zich toe op schilderkunst. Van 1905 tot 1908 genoot hij opleiding aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag voor het M.O-akte tekenen. Aangezien zijn ouders een artiestenbestaan kansloos vonden, stopte hij met zijn opleiding om vervolgens een kantooropleiding te volgen. Daarna was Houbolt enige tijd werkzaam in het kantoor van een voertuigengroothandel. Toch koos de jonge Houbolt voor een carrière als kunstenaar. In 1910 kreeg hij zijn eerste particuliere opdrachten. In 1911 nam hij deel aan een tentoonstelling bij de Leidsche Kunstvereeniging. Zijn portrettekeningen werden geroemd door de pers, echter zijn schilderkunst werd bestempeld als onrijp.[3][4] Houbolt was naast schilderen en tekenen een bedreven etser. Zijn etsen liet hij drukken door Johan D. Scherft.[5]

Sindsdien werd zijn werk in vele andere tentoonstellingen vertegenwoordigd in Rotterdam, Amsterdam en Den Haag. In 1917 kreeg Houbolt een half jaar schilderles van Frits Jansen.[6]

In 1924 verbleef Houbolt een jaar in Parijs. In 1926 publiceerde hij over zijn tijd in Parijs in het artikel "Wandelingen door Montmartre met schilderskist en teekenboek" in het Elsevier's Geïllustreerd Maandschrift.[3] Na Parijs heeft Houbolt tien jaar in België gewoond (in Brugge en Antwerpen). In 1939 vestigde hij zich definitief in Den Haag.[6]

Houbolt deed onderzoek naar de schilderijen van Johannes Vermeer. Zo meende hij dat er rechtsonder op het schilderij Gezicht op Delft schepen te zien zijn van een eerdere verflaag.[7] Daarnaast maakte Houbolt een studie over de locatie waar Vermeer Het straatje zou hebben geschilderd. Zijn theorie hierover bleek echter onjuist te zijn.[8][9]

Houbolt overleed op 68-jarige leeftijd in Den Haag. Hij werd begraven op begraafplaats Oud Eik en Duinen.[10]

Galerij

• 
  Molen zonder wieken (ets, 1915)
• 
  Huis met schuren (ets, 1913)
• 
  Portret van Jos van den Berg (tekening, 1940)

Bronnen, noten en/of referenties

1. 0335-01.891 Huwelijksakten Den Haag, Haags Gemeentearchief. Gearchiveerd op 26 juni 2023.
2. "Gerechtelijke aankondigingen - Echtscheidingen", Nederlandsche staatscourant, 26 november 1938, p. 4. – via Delpher.
3. "Kunst - Eduard Houbolt 1908 - januari - 1928", De avondpost, 21 januari 1928, p. 12. – via Delpher.
4. "Leidsche kunstvereeniging", Nieuwe Rotterdamsche Courant, 16 november 1911, p. 9. – via Delpher.
5. Hinrichs, Jacob (2024). Inventaris Collectie Scherft : een collectie uit de nalatenschap van Johan D. Scherft (1891-1969). Stichting Collectie Scherft, Rhoon, p. 19.
6. Biografische gegevens bij het RKD-Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis
7. "Geen schapen, maar.... schepen", Algemeen Handelsblad, 29 oktober 1947, p. 2. – via Delpher.
8. "Het straatje van Vermeer - een onderzoek van den heer Eduard Houbolt", Delftsche courant, 7 september 1944, p. 1. – via Delpher.
9. Keijer, Kees, "Hoogleraar houdt vast aan locatie Straatje van Vermeer", Het Parool, 15 maart 2016. Geraadpleegd op 1 februari 2024.
10. "Familieberichten", Het vaderland, 15 januari 1954. – via Delpher.

Mediabestanden

Zie de categorie Eduard Houbolt van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.