Dieter RothDieter Roth (Hannover, 21 april 1930 - Bazel, 5 juni 1998) was een Zwitsers dichter, beeldhouwer, graficus en interdisciplinair (performance en multiple) werkend beeldend kunstenaar van Duitse komaf. Hij is en vertegenwoordiger van de zogenaamde 'concrete poëzie'. Als nom de plume (pseudoniem) verkoos hij de naam "Diter Roth". Dieter Roth werd bekend met zijn aan schimmel en verval onderhevige beelden van chocolade en met kunstenaarsboeken. BiografieIn de jaren '50 bevond Roth zich in het gezelschap van het internationale netwerk van Fluxus-kunstenaars, zoals Robin Page, Robert Filliou, Dorothy Iannone, Daniel Spoerri, Ben Vautier, enz. Fluxus was eind jaren '50, begin jaren '60 nog een los verband van progressieve multidisciplinaire kunstenaars, die hun draai in de kunstwereld niet konden vinden. Later zouden zij zich beter organiseren. Roth nam in de jaren 60 deel aan happenings en Fluxusconcerten. Hij maakte organische kunstwerken, die veelal een proces van verval zichtbaar maakten, bijvoorbeeld in luchtdichte omhulling tentoongestelde schimmelobjecten en beelden gemaakt van chocolade. Samen met Daniel Spoerri en André Thomkins maakte hij conceptuele werken in de kunstrichting Eat art. In de jaren 70 maakte hij een groot aantal boeken en grafische werken, die verwantschap vertonen met de werken van de Dadakunstenaar Kurt Schwitters. Bijzonder interessant zijn de in 2002 postuum verschenen interviews. Roth beschouwde het interview als een vorm van kunst. Hij gaf Barbara Wien de opdracht alle van hem verschenen audiomateriaal en verslagen van gesprekken met collegakunstenaars, journalisten en vrienden te verzamelen en te publiceren. De aanwijzing daarbij was om uit de verslagen niets te knippen zodat ook de sfeer en de context ("de onzin") behouden zouden blijven. De 'onzin' bestaat uit de trivialiteiten die meestal in de journalistiek geen vermelding vinden, zoals het (Zwitserse) accent, het haperen van de opname-apparatuur en onderbrekingen voor het halen van drank. Dieter Roth als schrijverDieter Roth was een rusteloze dagboekschrijver die soms wel in drie dagboeken tegelijk aan het werk was. Uit deze dagboeken putte hij ideeën voor zijn zogenaamde scheissepoëzie, die hij in elf banden publiceerde en de knutselromans (Duits:Bastelnovellen) waarin de typografische vormgeving de hoofdrol speelt. Zijn dichtkunst in de vorm van goedkope plaatjes (Duits:billigen Bildern) ontstaat als kritische aanval op alles wat zijn bewustzijn bedreigt. Citaat: „Wenn jemand über etwas nachdenkt, ist es doch eigentlich nur so, wie wenn er Vokabular gewinnen will. Wie eine Mine, die ausgebeutet werden muss... Mein Leben gibt mir Vokabular, mit dem ich andere Leute erfolgreich bekämpfen kann" (Uit de verzamelde interviews) AudiovisueelIn 2006 verscheen in samenwerking met de Bayerischer Rundfunk, een compilatie waarop kunstenaars als Mouse on Mars, Andreas Dorau en Stereo Total teksten van Roth vertolken (Das Dieter Roth Orchester spielt kleine Wolken, typische Scheiße und nie gehörte Musik, Intermedium Records, 2006). Installaties en tentoonstellingen en publicatiesHoofdwerken
Boeken
CD's
Edities
Werk in openbare collectiesBelgië Denemarken Duitsland
Frankrijk
IJsland
Oostenrijk
Zwítserland
Spanje USA
Verenigd Koninkrijk
Literatuur
Externe links |