Dei Verbum

Dei Verbum (officiële titel: Dogmatische constitutie over de goddelijke openbaring), is een van de vier dogmatische constituties uitgevaardigd door het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965). De eindtekst werd door het Concilie goedgekeurd op 08-09-1965[1] en werd plechtig uitgevaardigd door paus Paulus VI op 18 november 1965.

De Latijnse titel Dei Verbum betekent Woord van God; zoals gebruikelijk in kerkelijke documenten worden de eerste woorden van de openingszin gekozen als titel.

Dit document over de Openbaring heeft een fundament gelegd voor de dialoog met de niet-katholieke christenen door de verhouding van traditie, heilige schrift en leergezag beter en duidelijker uiteen te zetten.

Inhoud

De nummers zijn deze van de hoofdstukken, met tussen haakjes de nummers van de paragrafen.

Inleiding (1)
  1. De openbaring zelf (2-6)
  2. Het doorgeven van de goddelijke openbaring (7-10)
  3. De goddelijke inspiratie van de Heilige Schrift, en de schriftverklaring (11-13)
  4. Het Oude Testament (14-16)
  5. Het Nieuwe Testament (17-20)
  6. De Heilige Schrift in het leven van de Kerk (21-26)

Noten

  1. ↑ De stemming gaf als resultaat 2,344 voor en 6 tegen.