De roos van Bagdad (Italiaans: La rosa di Bagdad) is een Italiaanse tekenfilm uit 1949 onder regie van Anton Gino Domenighini. In 1952 werd de film in het Engels uitgebracht onder de naam The Singing Princess.[1] Een rol was voor de toen 17-jarige Julie Andrews. Het was haar eerste film en het enige voice-over werk voor haar in de vijftiger jaren.
Verhaal
Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal. Sjeik Jafar wil trouwen met prinses Zeila, de dochter van de kalief van Bagdad. Hij doet daarvoor een beroep op de boze tovenaar Burk, die Jafar een toverring schenkt waardoor de prinses meteen verliefd wordt op hem. Met behulp van een wonderlamp steekt de dappere fluitspeler Amin een stokje voor hun snode plannen.
Stemmen
| Acteur
|
Personage
|
| Calderini, Germana Germana Calderini |
Prinses Zeila
|
| Preziosa, Beatrice Beatrice Preziosa |
Prinses Zeila (zangstem)
|
| Panicali, Giulio Giulio Panicali |
Sjeik Jafar
|
| Romano, Carlo Carlo Romano |
Tovenaar Burk
|
| Sibaldi, Stefano Stefano Sibaldi |
Verteller / Geest
|
| Cristina, Olinto Olinto Cristina |
Kalief Oman
|
| Gazzolo, Lauro Lauro Gazzolo |
Grote kadi / Zirko
|
| Scotto, Giovanna Giovanna Scotto |
Fatima
|
| Gallina, Mario Mario Gallina |
Tonko
|
| Besesti, Mario Mario Besesti |
Zizibé
|
| Saccenti, Maria Maria Saccenti |
Zwarte vrouw aan de bron
|
| Rio, Sakella Sakella Rio |
Zwarte vrouw aan de bron (zangstem)
|
| Pani, Corrado Corrado Pani |
Amin
|
| Marini, Renata Renata Marini |
Moeder van Amin
|
| Malagrida, Luisa Luisa Malagrida |
Calina
|
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties
