|
Chico Buarque
Chico Buarque, volledige naam: Francisco Buarque de Hollanda (Rio de Janeiro, 19 juni 1944) is een Braziliaanse zanger, componist, dichter, acteur, toneelschrijver en schrijver. Hij is een bijzonder gerespecteerd componist in zijn land, het beste bekend om zijn muziek, die vaak op de sociale, economische en culturele werkelijkheid van Brazilië commentaar geeft. Zijn liederen worden zeer vaak gecoverd door andere artiesten. Hij is het soort muzikant van wie elke Braziliaan van elke generatie wel liedjes (her)kent. Wereldberoemd is zijn (carnavalesk) doorbraaknummer A banda. BiografieChico komt uit een zowel intellectuele als bevoorrechte familieachtergrond. Zijn vader Sérgio Buarque de Hollanda was een bekende historicus en socioloog. Zijn oom Aurélio Buarque de Holanda was lexicograaf en hij heeft Portugese woordenboeken uitgegeven. Chico was een hard studerend kind met een grote interesse in muziek en schrijven. Hij was erg geïmponeerd door bossanova en specifiek door het werk van João Gilberto. Chico maakte zijn debuut als musicus en componist in 1964. Hij bouwt snel een reputatie op bij muziekfestivals en televisieprogramma's. Het naar zijn naam vernoemd debuutalbum gaf een voorproefje van het werk dat nog zou volgen. Het bevatte samba's gekenmerkt door vindingrijke woordspelingen en subtiliteit van nostalgische tragedie. Chico Buarque is ook beroemd met het spelen op het Portugese communistische festival Avante!. Hij werkte samen met Antonio Carlos Jobim, Vinicius de Moraes, Nara Leão, Edu Lobo, Milton Nascimento, Maria Bethânia en andere groten van de Braziliaanse muziekcultuur. Chico's stijgende politieke activiteit tegen de Braziliaanse militaire dictatuur leidde tot zijn arrestatie in 1968 en uiteindelijk tot zelf-ballingschap in Italië in 1969 (het legde de basis voor zijn succes in Italië en vooraanstaande Italiaanse artiesten namen zijn nummers op, o.a. Mina, Mia Martini en Ornella Vanoni). Andere belangrijke musici als Caetano Veloso en Gilberto Gil deden hetzelfde (maar gingen naar Londen). Chico keerde naar Brazilië terug in 1970. Hij maakte gebruik van zijn bekendheid en vaardigheden als liedjesschrijver om tegen de dictatuur te protesteren. Hij schreef het licht-versluierd protestlied Apesar de Você (Ondanks U) dat door de militaire censuur wordt toegestaan. Dit lied wordt het volkslied van de democratiebeweging. Nadat er meer dan 100.000 exemplaren verkocht waren, werd het lied uiteindelijk verboden en alle exemplaren worden uit de winkels verwijderd. Chico bleef oppositie voeren, ondanks de censuur. Dit leidde tot liedjes zoals Samba de Orly (1970), Construção (1971), Acorda Amor (Word wakker, lieveling) (1974), en Vai Passar (Het zal overgaan) (1983). Tijdens jaren 70 en de jaren 80 werkte Chico samen met filmmakers, toneelschrijvers en musici in de verdere protesten tegen de dictatuur.  Zijn boeken krijgen vaak zeer goede kritieken, drie van zijn boeken, Estorvo (1992) (beste roman), Budapeste (2004) en Leite Derramado (2010) (beide fictie-boek van het jaar) werden bekroond bij de Prêmio Jabuti, een prestigieuze Braziliaanse literatuurprijs. In 2019 werd de internationale Camõesprijs aan hem toegekend, de belangrijkste literaire onderscheiding binnen het Portugese taalgebied voor een auteur. Wetenswaardigheden
Discografie1966
1967
1968
1969
1970
1971
1972
1973
1974
1975
1976
1977
1978
1979
1980
1981
1982
1983
1984
1985
1986
1987
1988
1989
1990
1993
1995
1997
1998
1999
2001
2002
2003
2005
2006
Films
Toneel
Boeken
Externe links
 Zie de categorie Chico Buarque van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
