De groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Leopold Fitzinger in 1835. Er zijn zeventien soorten, die recentelijk tot de geslachten Geochelone en Testudo werden gerekend, waardoor de literatuur niet altijd eenduidig is over de wetenschappelijke naamgeving.[1]
Veel soorten reuzenschildpadden binnen de Galapagos-archipel werden in de vorige eeuw als ondersoorten van de galapagosreuzenschildpad beschouwd. Een exemplaar van Chelonoidis abingdonii stond bekend als 'eenzame George' en was lange tijd de laatste vertegenwoordiger van zijn soort, totdat het dier op 24 juni 2012 stierf.[2] Een exemplaar genaamd Harriet wist een leeftijd te bereiken van ongeveer 176 jaar.
Tussen 2002 en 2014 ontstond echter onder onderzoekers consensus dat er sprake is van verschillende soorten op de diverse eilanden.[3] Daarom zijn er nu ongeveer tien soorten reuzenschildpadden die voorkomen op de Galapagoseilanden die onderling iets verschillen in uiterlijk.
De habitat bestaat uit droge tropische en subtropischescrublands en tropische en subtropische bossen. Ook in door de mens aangepaste streken zoals weilanden kunnen de dieren worden aangetroffen. De schildpadden zijn typische landbewoners die voornamelijk leven van planten en niet van dierlijk materiaal zoals de meeste schildpadden.
Soorten
Er zijn tegenwoordig zeventien verschillende soorten galapagosreuzenschildpadden, waarvan er twee zijn uitgestorven. Deze zijn in de onderstaande tabel weergegeven, met het verspreidingsgebied en het aantal exemplaren voor zover bekend.
(nl) – John Lehrer - Land- en zeeschildpadden 1990 - 1998 - Pagina 76 - 78 - Uitgeverij Rebo Productions - ISBN 9036610303
(en) Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Chelonoidis - Website Geconsulteerd 20 juni 2020
(en) - Peter Paul van Dijk, John B. Iverson, Anders G. J. Rhodin, H. Bradley Shaffer & Roger Bour - Turtles of the World, 7th Edition: Annotated Checklist of Taxonomy, Synonymy, Distribution with Maps, and Conservation Status - ISSN 10887105 (2014) - Website
(en) C.H. Ernst, R.G.M. Altenburg & R.W. Barbour - Turtles of the World - Website
· 
· 
